“Yak dhuëëŋ de tëm looi, në baŋ de ka cï kɔn luɔk të cä wek tëm de ka cï luɔk gɔl ë duumkun yiic. “Yak Dhuëëŋ de Kɛ̈ɛ̈t looi, të ye käŋ määt yiic, kakuön cï luɔk ë duumiic në thök ë ruöön.
Yɛn aa göth wo kɔckï, acä ke luööi cït ka cïï be aa kɔckï: acä ke tääu në yïciin ku akën ë keek nyuöth kokdepiɔ̈u, acakaa kɔc cï dhiɔp acï keek luööi arac.
Ku ë nɔɔnë kɔc ee week rum, abïï keek rum, ku kɔc ke aterdun kedhie abïï keek jɔt ke ke mac. Kɔc ee week yɔŋ kedhie abïï keek yɔŋ, ku ee we peec abïï keek peec.
Aye keek mak në kak ee keek yök ëbɛ̈n. Aye kɔc ke aterden lueel an, ‘Acïk awäc luöi Bɛ̈nydïïtden, ka Yen acïn awäny cuk looi. Kuarken aake ye Bɛ̈nydït ŋɔ̈ɔ̈th, ku keek adï cïk ŋoot ke ke ye adööt tëde Yen.’
Amawoou në week, wek kɔc cï rëër lɔ läŋ yök në Dhiɔn, ku kɔc cï gup a päl piny në kuur ë Thamaria nɔm. Wek bänydït ke baai de Yithriɛl ee röt yök cït ka wär bäny ke juöör ëbɛ̈n. Wek kɔc ye kɔc ke kuɔɔny kɔɔr tëde keek!
Acït man cï en wo lɔc në Kërthoyic ɣɔn thɛɛr aŋoot piny ke kënë cak, në nhiëër nhiɛɛr en wook. Në luɔi bï wok piɔ̈ɔ̈th ɣɛɛr ku cïn kë bï wo gɔ̈k ë yenɔm.
Ku wek ee dhiën cï lɔc, bäny ke kake Nhialic, bäny ke dhiën ë melik, jur ɣeric, kɔc lɛɛn ke Nhialic pei, ke we bï kɔc aa guiëër piath de Raan ë cööl week bei ë cuɔlic bäk aa tɔ̈u ë ɣɛɛrdɛn ë pinyic ɣɛɛrdɛn ë gäi.
Kɔckë ee kɔc kën kegup tɔ rac në diäär: ayek kɔc kën kɔn lɔ ë diäär: Kɔckë ee kɔc ë Nyɔŋamääl kuany cök, të de en të le yen thïn. Kɔckë aake wëërë bei ë kɔc yiic, bïk aa kɔc cïï piny kɔn luɔk ë ke në këde Nhialic ku në këde Nyɔŋmääl.