Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Kɔckiën nhiaar aloikï karɛc. Ee yic ŋö nu tëde keek bï kek rëër ë ɣöndiën ë Bɛ̈nydït yic? Yek tak bïk riääk pëën, në luɔi ye kek gutguut lueel, ku në gɛm ye kek miɔ̈c näk de läi gam? Bï ee kënë keek tɔ mit piɔ̈ɔ̈th?
Bɛ̈nydït cï Juda rɛɛc taitai? Man kɔc ke Dhiɔn? Eeŋö gëm Yïn wo bɔ̈ɔ̈tdïït cït ee kënë? Tëtök cïï wok duëër waar? Wok kɔɔr mät, ku acïn këpiɛth cï tuöl, wok ŋäth dem, ku ee riɔ̈ɔ̈cdït yen ee guɔ bɛ̈n.
Go ë Bɛ̈nydït lɛ̈k ɛn an, “Jeremia, të le raan tök në kɔckï yiic, ku nɔn ee tiët, ku nɔn ee bɛ̈ny de kake Nhialic, të lop en yïn an, ‘Eeŋö lueel Bɛ̈nydït?’ Abä lɛ̈k yen an, ‘Wek cï thiɛk tëde Bɛ̈nydït, ku abï week nyaai.’
“Bä we yiɛ̈n ee jamë, wek baai de Yithriɛl: wek ee röt leec në riɛl de tëɣeric. Anhiaarkï bäk aa woi ku yak lɔ kɛ̈ny, ku abïï Bɛ̈nydït riɔ̈ɔ̈k. Ku wɛ̈ɛ̈t dhuök ke bɛ̈ikun kɔc cï döŋ Jeruthalem abïï ke nɔ̈k në tɔŋic.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Acä keek maan në biäk de awɛ̈ɛ̈ckɛn cïk wööc kedhie në Gilgal. Acä keek bï bɛ nhiaar. Abä keek cuɔp wei ɣöndï, në biäk de karɛckɛn cïk looi. Bänyken acïk wöc në Yɛn kedhie.