3 an, “Yɛn Bɛ̈nydït Nhialic de Yithriɛl, Yɛn cï raan ëbɛ̈n cieen raan cïï cök ee löŋë bï riëëu.
Aye Bɛ̈nydït lueel an, “Yɛn bï kɔc ee röt yal wei ë yalɔ̈ɔ̈m luöi këtuc, kɔc ee kɔc ŋɔ̈ɔ̈th, ku kɔc ŋäthkï mïth ke kɔc.
Ku abïk aa bɛ̈ɛ̈r an ee luɔi kën wek löŋ cäk mac në Yɛn rɛɛc, Yɛn Nhialicdun, ku lamkï yiëth kɔ̈k ku luööikï keek.”
Acïï bï ciët löŋ thɛɛr ɣɔn bä mac wo kuarken, wään dam Yɛn keek cin ku bɛ̈ɛ̈i ke bei ë Rip. Cakaa wään ciët Yɛn moc tëde keek, akënkï ee löŋë bɛ̈n döt.
(Cien kɔc cïï luɔi de Bɛ̈nydït ee looi në piɔ̈nden ëbɛ̈n! Cien kɔc cïï kɔc ee kip yiëth ku kɔc cie näk!)
‘Aciɛɛn de Nhialic abï tɔ̈u ë raan yeth, raan cïï lööŋ ke Nhialic kedhie kekë wëëtde ee riëëu.’ “Ku abïï kɔc kedhie jɔ bɛ̈ɛ̈r an, ‘Amiin!’