Ku lueel an, “Bɛ̈nydït, na mit ë piɔ̈u ë yic we yɛn, ke yï pɛ̈l wook awɛ̈ɛ̈ckuɔ ku karɛckuɔ, ku gam wook tɔ wook ee kɔcku. Ku lɔ wekë wook. Kɔckë arilkï nïïm.”
Yɛn aa göth wo kɔckï, acä ke luööi cït ka cïï be aa kɔckï: acä ke tääu në yïciin ku akën ë keek nyuöth kokdepiɔ̈u, acakaa kɔc cï dhiɔp acï keek luööi arac.
Bɛ̈nydït ë aköl bɛ̈ɛ̈i bï ɣɛɛr looi aköl, ku pɛɛi ku kuɛl bïk aa riau wakɔ̈u. Acï wɛ̈ɛ̈r tuökic nhial ku tɔ apiöök wuur, rinke acɔl ke Bɛ̈nydït de rɛm.
Yïn cï nhiëërduön agɔk nyuöth aguum ke kɔc, ku yïn ee kɔc luöi këtuc aya në biäk de awɛ̈ɛ̈c ke wärken. Yïn dït ku ye Nhialic ril, Yïn ee Bɛ̈nydït de rɛm.
Yɛn Bɛ̈nydït de rɛm, Yɛn ee melik. Yɛn ee Nhialic Pïïr. Cït man bɛ̈ɛ̈r ë kuur ë Tabor ë kur nïïm, ku kääc kuur ë Karmel ke bäär ë wɛ̈ɛ̈r yɔu, yen abï ciët riɛl de raan bï we mak.
Nhialic Ee Yen Raan ë cak kur ku ciɛk yom. Acï täŋde tɔ ŋic ë kɔc, ee wakɔ̈u puk ke ye aköl. Ee cath në ɣään thöny ke pinynɔm ëbɛ̈n. Ku rinke acɔl ke Bɛ̈nydït, Nhialic Awärjäŋ!