Në akööl bï bɛ̈n tueŋë, kuur ee yen kɛ̈ɛ̈c ë Luaŋdït ë yenɔm abï aa yen ee tëde naamde në keek kedhie, aloocdïït bäär wär kur nïïm ëbɛ̈n. Juöör ke piny nɔm, abïk aa bɛ̈n kekë wɛ̈l röt ëtɛ̈ɛ̈n,
Kɔc ke ater abïk pänydït gɔ̈ɔ̈l piny ku themkï bïk kɔcke nɔ̈k. Abïï tuɔɔk cil arac ka kɔc nu ë pänydïtic, abïk röt aa cuet kapäc ku cuetkï mïthken gup.”
Në akööl ciëën wadäŋ, në kuur tɔ̈u ë Luaŋdït në yenɔm yen abï kɔ̈ɔ̈c ke ye kuur de naamde arëët në kur yiic kedhie abï kur kor wöör nïïm kedhie. Ka juöör juëc ëbɛ̈n, abïk aa guëër ë yelɔ̈ɔ̈m,
An, ‘Acï Nhialic lueel an, Miäk wadäŋ, Wëikï abä ke luööŋ ë kɔc gup kedhie. Ku wɛ̈ɛ̈tkun ku nyïïrkun abïk käŋ aa caar, ku röörkuöndït abïk aa nyuöth ë käŋ.
Ku lëk ë Jocua keek kedhie an, “Tiëŋkï ee kuurë! Yen abï ya cäätɔɔ, në baŋ cï yen jam de Bɛ̈nydït piŋ ëbɛ̈n. Ee yen abï week aa täk nïïm, ke we cïï Nhialicdun bï wööc piɔ̈u.
Ku na ariɔ̈c, ku kɔc reec gäm, ku kɔc nhiany piɔ̈ɔ̈th, ku kɔc ee kɔc nɔ̈k akurkï, ku kɔc ee diäär kɔɔr, ku kɔc ee thuëth, ku kɔc ee yiëth lam, ku aluɛth kedhie, këden ee täu bï kek tɔ̈u ë baar ë dëp ë macic ku thulpuric, yen aye thon ee kek rou.”