Tïŋ tënhial! Eeŋa cak kuɛl ye tïŋ? Raan ee keek wët bei cït rem de tɔŋ, aŋic yek dï ëtɛ̈ɛ̈n ku aye ke cɔɔl ëtök, tök në rin! Riɛlde adït arëët, acïn töŋ liu në ke yiic!
an, “Wek röör, eeŋö luɔɔi wek kakë? Wok ee kɔc tei, wok kït piɔ̈ɔ̈th ë week! Ku wek guïïrku wëlpiɛth, ke we bï röt yal wei ë kaɣäär yiic cït ee kakë, ku jakï wepiɔ̈ɔ̈th wël Nhialic pïïr, Raan ë cak nhial ku piny ku wɛ̈ɛ̈r, ku ka nu ë keyiic kedhie.
acït man cï e gɔ̈ɔ̈r, an, “Yïn cä tɔ ye wun juöör juëc.” Aye wäärda ë Nhialic nɔm, Raan cï gam, Raan ë kɔc cï thou tɔ pïïr, ku ye Raan ë ka liu tɔ cït ka nu.
Wok ee pɛlënɔm de Nhialic lueel, pɛl cï yäl kɔ̈u bei, ee jam cï thiaan, jam cïï Nhialic kɔn lueel ë yepiɔ̈u të ŋootë piny ke liu an, bï aa këde dhuëëŋde.
“Ee kë rɔ̈ŋ ke yïn, yïn Bɛ̈nydït, luɔi bï yïn lɛc yök ku yök riëëu ku riɛldït. Ë luɔi cï yïn käŋ cak kedhie, ku në këde piɔ̈ndu yen anu kek, ku yen aa ciɛkë ke.”