Në ye pinyë yic tuuc ayek bɛ̈n ke ke cath Kiir në abël ë cuëc aguöt. Pɔ̈kkï röt wutic, tuuc ŋic riŋ! Pɔ̈kkï jam nɔm pinyduön cï tekic në kiɛɛr, yiɛ̈nkï juöörkuön ril aläl, kɔc bär ku tɛ̈ckï gup, kɔc ye kɔc riɔ̈ɔ̈c në keek ë piny nɔm ëbɛ̈n.
Kööl abɔ̈, kööl bïï Bɛ̈nydït de rɛm miɔ̈c de dɔm tëde kɔc ke piny cï tekic në kiɛɛr, jur ril aläl, kɔc bär ku tɛ̈ckï gup, kɔc ye kɔc riɔ̈ɔ̈c në keek ë piny nɔm. Abïk bɛ̈n ë kuur ë Dhiɔn nɔm, të ye Bɛ̈nydït de rɛm lam thïn.
“Piɛŋkï kënë, we kɔc nhiaar miɛt ë piɔ̈u, ayak tak nɔn cïï ë we kony ku luök we. Ayak lueel nɔn cä wek dït cït Nhialic, ku nɔn cïn en raan däŋ cït week. Aa ye tak nɔn cïï yïn duëër kɔn aa tiiŋ abaar, ku nɔn bä nuan në thon de mïthku.
Yen kë ee rɔt looi ka tëde kɔc ee kenïïm ɣääc në riɛlden kapäc, ku yek tak an rëërkï në mätic, ayek ŋic an pänydïïtden, ee yen adït ë pinynɔm, ku yen abï ja aa wun cï riääk cieŋ ë läi roor! Ku raan ëbɛ̈n ee tëëk ë ye këc abïï aa geet ku lɛt ë yeciin.