Të thɛ̈k wek, wek ee röt tɔ bäp, wek ee wenïïm guöt piny cït yïny de wäl, ku thiɛthkï lupɔɔ ke anuɛɛr ku ŋeth bä wek tɔ̈c. Yen kë yak tɔ ee thɛ̈k ka? Yak tak duɛ̈ɛ̈r piɔ̈u miɛt wo week?
Eeŋö bï Ya tɔ diɛɛr në wal ŋïr yek bɛ̈ɛ̈i në Ceba, ku nɔn ee wal tum ye keek bɛ̈ɛ̈i piny mec? Yɛn cïï miɔ̈cdɛn ye nyop ëbɛ̈n bï gam ku cä piɔ̈u bï miɛt wo miɔ̈ckɛn näk.
ke rëërdun bï röŋ kekë rëër ë kɔc ke Bɛ̈nydït, ke Bɛ̈nydït bï piɔ̈u miɛt arëët. Yak luɔk në luɔi piɛth ëbɛ̈n, ku ŋuakkï wenyïïn ë ŋïny ŋiɛc wek Nhialic.
Ku na de tiiŋ cïn nɔm monyde ku de nɔm mïthke ayï mïth ke mïthken tɔ ke wëëtë abïk kɔc ke dhiënden kɔn riëëu, ago kɔc ë dhiëth keek cuööt: kënë ee këpiɛth, ee kën ee Nhialic tɔ mit piɔ̈u.
Jɔku Bɛ̈nydït leec në luɔi cï Yen wo gäm ciɛɛŋ cïï duëër ë nieeŋ. Yok Nhialic tiiŋ piɔ̈u në läm ye wok e lam ku luuiku, ku lecku, yok riɔ̈ɔ̈c ku rïïuku.
Ke week aya wek ee ciët kuur pïïr, ago we yïk a ye ɣön ë wëi, bäk aa bäny ɣeriic bäny ke kake Nhialic, bäny ë ka ye läm näk keek yiɛ̈n Nhialic kake wëi, kamit ë Nhialic piɔ̈u në Yecu Kërtho.
Ago Debid abätäu de Thaulo nööm ku them an jël, ku aa kuc luɔi ye ka ke tɔŋ cieŋ. Go lɛ̈k Thaulo an, “Yɛn cï duëër piɔ̈t ke ya cieŋ ee kakë, akɛ̈n ke kɔn cieŋ.” Go Debid ke bɛ̈ɛ̈i bei në yekɔ̈u kedhie.