Go tiët cï dhiɔp e yɔ̈ɔ̈k an, “Yɛn ayadäŋ yɛn ee tiët ë Nhialic cït yïn, ku tunynhial ë jam ke yɛn në löŋ ë Bɛ̈nydït, lueel an bäkkï ciëën we yen baaidu, ke bï bɛ̈n cam në kuïn ku bï dek ë pïïu.” Ku aaye lueth en cï tɔ̈ɔ̈r en.
Aciɛɛn yen aya wek röt cieen, ku tɔ̈ɔ̈rkï röt lueth, ku näkkï röt, ku cuɛ̈ɛ̈rkï röt, ku nɔ̈mkï diäär ë röt. Wek ee lööŋ mäc röt, ku gɔ̈thkï ku dhuööŋkï kekɔ̈ɔ̈th. Ku wek ee riɛm lëu ë cieŋ.
“Kë cï Bɛ̈nydït de rɛm lueelkï: an thɛ̈k ye pɛɛi ye pɛ̈i ŋuan theek, ayï pɛɛi ye pɛ̈i dhïc, ayï pɛɛi ye pɛ̈i dhorou, ayï pɛɛi ye pɛ̈i thiëër abïk aa dhuëŋ ku miɛtëpiɔ̈u arëët tëde baai de Juda. Ka week nhiaarkï yic, ku mät.
Wek ee mïth ke jɔŋdït rac wuöördun, ku kɔ̈ɔ̈r kɔɔrë wuöördun kërac, yen aa yak kɔɔr ayadäŋ. Yen aaye nɛ̈k të ɣɔn ciɛkë käŋ, ku reec ceŋ në yicic, luɔi liiuwë yic tëde yen. Të töör en lueth, ee këde en lueel, nɔn ee yen alueeth, ku ye wun lueth.
Ku na de kë cä lɛ̈k en ë lɛc lɛɛc ɛn rɔt ë week, ke yɛn kën yäär, ku acït man cï wo week lɛ̈k käŋ kedhie në yic, ayï lɛcdan ë wo röt lɛ̈c week ë Tito nɔm, acï aa yic aya.
këde kɔc ee diäär kɔɔr, ku röör ee röör kɔɔr, ku kɔc ee kɔc peec, ku kɔc ee lueth töör, ku kɔc ee gutguut lueel ë lueth, ku na de däŋ kë de ater ke wëët piɛth,
Cït man cï wok nïïm jɔ dɛ kutdïït ë kɔc cï Nhialic gam, ku acïk wo tuɔɔk cït man ë luäät ke ke woi wopiny. Yok këriëëc ëbɛ̈n kuɛ̈k bei, kak ee wo gɔ̈ɔ̈u ayï karɛc ee tɔ̈u ë nuatnuat ë wocök, ku tɔkï wo wiëëk, yokku ke kuɛ̈k bei. Ku jɔku riŋ ke wo cïï diɛɛr, tëde kë cïï Nhialic tääu ë wonïïm tueŋ.
Ku na ariɔ̈c, ku kɔc reec gäm, ku kɔc nhiany piɔ̈ɔ̈th, ku kɔc ee kɔc nɔ̈k akurkï, ku kɔc ee diäär kɔɔr, ku kɔc ee thuëth, ku kɔc ee yiëth lam, ku aluɛth kedhie, këden ee täu bï kek tɔ̈u ë baar ë dëp ë macic ku thulpuric, yen aye thon ee kek rou.”
Ku jɔ̈k, ku kɔc ee thuëth, ku kɔc ee diäär kɔɔr, ku kɔc ee kɔc nɔ̈k akurkï, ku kɔc ee yiëth lam, kek atɔ̈ukï biic, ayï raan ëbɛ̈n raan nhiaar lueth ku ye lueth töör.