Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, “Tït juëc ku kɔc piɛthpiɔ̈ɔ̈th juëc acïk kɔɔr ë kepiɔ̈ɔ̈th luɔi bï kek käŋ tïŋ ka wɔikï, ku akënkï ke tïŋ, ku akɔɔrkï luɔi bï kek käŋ piŋ ka piɛŋkï, ku akënkï ke piŋ.
Yen tëde ka, tiëŋkï, yɛn, tuc tït week, ku röör pelnïïm, ku kɔc ë löŋ gɔ̈ɔ̈r, ku we bï kɔ̈k ë keek nɔ̈k abäk ke piäät ë tiim cï rïïu nïïm kɔ̈ɔ̈th, ku we bï kɔ̈k ë keek dui ë wɛt ë ɣöötkuön ë Nhialic yiic, ku yaŋkï keek në pänydït tök ku lakï ë pänydït däŋë.
Ku Raan ee kɔc muk piɔ̈ɔ̈th, yen aye Wëidït ɣer, Wëi bïï Wäär tooc në rinkï, yen abï we wɛ̈ɛ̈t ë këriëëc ëbɛ̈n, ago we tɔ tak wenïïm ë ka cä lɛ̈k week kedhie.
Ku të cï Raanë bɛ̈n, yen aye Wëi yic, yen abï we wat të nu yic ëbɛ̈n: ku acïï bï jam në këde yenhde, na de kë ye piŋ, yen abï aa lueel: ku abï we nyuöth käŋ, ka bï tïc wadäŋ.
Go keek yɔ̈ɔ̈k an, “Aŋiɛckï nɔn rɛɛc en, të mɛ̈të raan ë Judai kekë raan ë jur däŋ, ayï të neem en en, ku yɛn cïï Nhialic nyuööth an, cä raan däŋ bï tɔ rac ku ta nhiany.
Ku ënɔɔnë, thieithieei ë Raan cath ke riɛl bï en we tɔ kääc aril në këde wëlkiën piɛth, ku guiëër cï Yecu Kërtho guiëër kɔc, ku nyuöth cï kë wään cï moony të ɣɔn ciɛkë piny nyuɔɔth.