në kɔcken nïïm ku rem de tɔŋ de Thamaria nïïm lueel an, “Eeŋö ye Judai tak bïk looi kek ee kɔc kɔ̈ckë? Kɔɔrkï bïk pänydït nyɔk në yïk? Yek tak në miɔ̈c yek gam, duëër luɔi tɔ thöl në kööl tök? Duëërkï kur ke yïk looi në thomthoom ke kur cï nyop?”
Ka week, bäk luiku keek kiɛɛr cïï ke bï bɛ tɔ kɛɛr. Na cuku ke lui kiɛɛr, abïk juëc arëët. Na wadäŋ aa de tɔŋ bɔ̈, abïk mat në kɔc ke ater, ku gɔ̈mkï në wook, ku pälkï wut ku jëlkï.”
Yɛn aa cït nyɔɔŋ amääl le nɔ̈k biic, ku aa cä ŋic nɔn yen yɛn ë luiyë ee kiɛɛr rɛɛcë. Aa yek lueel an, “Yepku tim piny të ŋoot en ke tiɔp, lok nɛ̈kku ke cïn raan bï yen bɛ tak taitai.”
Abï jam rac luɛɛl ë Nhialic dït guöp, ku abï kɔc ke Nhialic yɔŋ. Abïï them në luɔi bï yen löŋdɛn ë lɔ̈ŋ wel yiic, ayï lööŋken ayï akööl ke dhuëëŋken, ku abï kɔc ke Nhialic cieŋ në run kadiäk ku pɛ̈i kadhetem.