1 Yïn Nhialic, du thok mim, du lɔ dïu, du lɔ lik!
Ee Yïn acaal Bɛ̈nydït, Raan riil ee ya gël. Piŋ dhiëndï! Na cïï lɔ bɛ̈ɛ̈r, yɛn bï nu në kɔc cï lɔ paan ë thuɔɔu.
Ku Yïn aa daai ë ceŋ Bɛ̈nydït. Du thok mim. Du ɛn pɛ̈l wei yatök Bɛ̈nydït.
Pääcë, Bɛ̈nydït! Eeŋö ee Yïn niin? Jɔt rɔt! Du wo rɛɛc aɣet athɛɛr.
Awärjäŋ Bɛ̈nydït Nhialic ajam, acɔl pinynɔm ëbɛ̈n, gɔl aköl amiäk le aköl athɛ̈i.
Nhialicda abɔ̈, ku acïï thok mim, many ee kɔc cuääl anu ë Yenɔm tueŋ, ku amaŋdït acath ë Yelɔ̈ɔ̈m ke wil Ye piny.
Aye Nhialic lueel an, “Yɛn cï mim të bäär yic, Yɛn kën kë lueel kɔckï bɛ̈ɛ̈r. Ku ënɔɔnë kööl bï Yɛn këdäŋ looi acï bɛ̈n, guɔ jɔ dhiau cï tiiŋ rɔ̈p.
