Ënɔɔnë, jɔt rɔt Bɛ̈nydït Nhialic, lɔɔr wekë athänduŋ de mät, kïn de riɛldu, lɔɔr ë Luaŋdïtic ku rɛ̈ɛ̈rë ëtɛ̈ɛ̈n aɣet athɛɛr. Thiei kɔckuön ke kake Nhialic, në kë yek looi yic ëbɛ̈n, ku tɔ kɔcku mit piɔ̈ɔ̈th kedhie në biäk de piathdu tëde keek.
Yïn cïï bï bɛ aa cɔɔl an, “Raan cï pɔ̈l,” ku nɔn cɔl pinydu an, “Tiiŋ cï pɔ̈l.” Rinkuön cï piac cak abï aa cɔɔl an, “Nhialic amit piɔ̈u ke yen.” Pinydun abï aa cɔɔl an, “Thiëŋ de Miɛtëpiɔ̈u,” në biäk mit ë Bɛ̈nydït piɔ̈u ke yïn, ku abïï ciët mony de tik ke pinydun.
Ku lueel ë Bɛ̈nydït de rɛm an, “Abïk aa kɔc piɛthkï, në kööl bï Yɛn luɔi looi. Yɛn bï piɔ̈u kok wo keek arëët cït man ye wun meth piɔ̈u kok ke wëndɛn ee yen ŋiëc luööi.
Ee jam yic ee kënë. Ku yɛn de piɔ̈u luɔi bï yïn kakë aa ŋak nïïm arëët, ke kɔc cï Nhialic gam ke ke bï röt tiit apiɛth, agokï aa cool ë loi luɔi piɛth. Kakë apiɛthkï ku adekï naamden tëde kɔc.
Nhialic ee käŋ ŋiëc tiiŋiic ku cïï nɔm ee määr ë luɔiduön cäk looi, ku nhiëër cäk nyuöth En ɣɔn cä wek kakë kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th looi, ku ŋuɔɔtkï ke ke luɔikï keek aɣet cï ënɔɔnë.