“Ku ënɔɔnë, yɛn Nebukadnedhar, yɛn piɔny, ku riëëu, ku gäm Melik de paannhial dhuëëŋ. Këriëëc ye looi ëbɛ̈n ee yic ku adöt, ku aduëër raan ëbɛ̈n, raan ee rɔt leec kuɔɔr piny.
Ku ënɔɔnë, acä gäär week an: Duökï ee mat ëtök në raan cï tɔ ye mɛnhkënëda, të ee yen dhööm, ku nɔn ee yen raan dït piɔ̈u, ku nɔn ee yen raan ë yiëth lam, ayï raan ee kɔc läät, ayï raan ee rɔt tɔ wit ë mɔu, ayï cuɛ̈ɛ̈r, raan cït ee kënë, acakaa këcam, ke we duökï rɔ̈m në yen.
Yen abï yïn diëër dït yɔ̈ɔ̈k aya an, bïk aa tɔ̈u ë täu de kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th, ke ke cïï bï aa mantuum, ku cïkï bï aa lïïm ke mɔ̈n dït, abïk aa kɔc ee wëët ë këpiɛth,
Du ee cool ë jam ke yï leec rɔt, ayï jam ee yïn jam ke yï ɣɛ̈ɛ̈c yïnɔm. Në luɔi ŋic ë Bɛ̈nydït Nhialic këriëëc ëbɛ̈n, ku Bɛ̈nydït ee këriëëc ye raan ëbɛ̈n looi them.