7 “Ku yɛn Bɛ̈nydït, yɛn bï Juda kɔn tɔ tiam tueŋ, ke dhuëëŋ bï käu de Debid yök kekë kɔc ke Jeruthalem, ke cïï bï dït awär dhuëëŋ bïï ë kɔc ke Juda yök.
Yäär ke gup ku tɔ ke nuan, në luɔi ë cï kek piɔ̈ɔ̈th miɛt në kërɛɛc cï ya yök. Yäär keek abïk gup riɔ̈ɔ̈c, në luɔi ye kek ye lueel an, wärkï yɛn në piath.
Go jɔ puɔ̈k nɔm ɛn an, “Kënë ee jam lëk ë Bɛ̈nydït Dherubabel an: Acie riɛl, ku acie jööt, ee në wëikï. Yen kë cï Bɛ̈nydït de rɛm lueel ka. Eeŋö bä cök nɔm yïn kuur dït? Yïn bï rai piny në Dherubabel nɔm tueŋ, ka yïn bï nɔm kït wekë piny.
Ku në thaar manë guöp ke Yecu jɔ piɔ̈u miɛt në Wëidït, ku lueel an, “Yïn lɛɛc, Wäär Bɛ̈nydït de Paannhial, në luɔi cïn kakë mɔ̈ny kɔc pel ku kɔc de nïïm, ku jɔ keek nyuöth mïththii ateteet: ee yen, Wäär, en acï guɔ miɛt ë yïpiɔ̈u.