Na wën aa jɔ melik Jerobowam jam ë raan de Nhialic jiëëm en yïk në Bethel piŋ, ke jɔ yecin guɔ riɛny tueŋ ë yïk nɔm ke nyoth tiët ë Nhialic an, “Damkï!” Go ciindɛn awën nyooth en tiët ril wei, ka cïn luɔi dhuk en rɔt në yeguöp.
Piŋ kë luɛɛl, Yɛn Bɛ̈nydït! Yɛn man tït ee nyuuthken lueel, nyuuthkɛn thiäŋ ë lueth. Ayek ee nyuuthkë lueel ku thelkï kɔckï wei në törden ku në lɛcden. Akɛ̈n keek tooc, ku akɛ̈n ke yɔ̈ɔ̈k bïk lɔ, ku acïn kë bïk kuöny kɔc taitai. Acä lueel, Yɛn Bɛ̈nydït.”
“Mɛnh ë raan, rɛɛcë bäny ke Yithriɛl. Cäär tëde keek, ku lɛ̈kë keek kë luɛɛl Yɛn Bɛ̈nydït Awärjäŋ: lɛ̈kë keek: Amawoou në week, wek tïït ke Yithriɛl! Wek ee röt muk apiɛth ku wek cïï thök ee kɔn tiit.
“Amawoou në week, wek kɔc ë löŋ gɔ̈ɔ̈r ku Parithai, kɔc de yäc aguk! Wek ë kɔc guöör biic ë Ciɛɛŋ de paannhial, wegup wek cie lɔ thïn, ku kɔc kɔɔr lɔ thïn acäkï ke ye päl lɔ thïn ayadäŋ.
“Amawoou në week, wek cöör ë kɔc wat kueer, ayak lueel an, ‘Raan luel gutguut në Luaŋdït, ee ke cïn naamde, ku raan luel gutguut në adhääp nu ë Luaŋdïtic, ke këdäŋ anu ë yeyeth.’