ku na dɔ̈kkï röt Ɛn, ku luɔikï lööŋ cä lɛ̈k week, të ciɛk ë we thiäi të lee piny thar guut, ke wek bä bɛ bɛ̈ɛ̈i të wään cä lɔc bä wek Ɛn aa lɔ̈ŋ thïn.’
Në pɛ̈ɛ̈nydït ë wuötiic kedhie, wuöt cïï ke lööŋ ke melik piŋ thïn, aaye miɛtëpiɔ̈u tëde kɔc ke Judai, agokï lɔ̈ŋ ku loikï dhuëëŋ. Ku kɔc juëc ke ee paanë, acïk röt bɛ̈n aa cɔɔl an yek kɔc ke Judai, në riɔ̈ɔ̈c riɔ̈ɔ̈c kek në keek.
Aye Bɛ̈nydït lɛ̈k kɔckɛn nu ë Babilonia an, “Wek cï ban ë thuɔɔu thok! Ënɔɔnë jälkï! Duökï tït! Cakaa nɔn mɛc wek në pinydun, yak Yɛn tak, Yɛn Bɛ̈nydïïtdun, ku yak Jeruthalem tak.
të bïï kek lɔ rëër ë juöör yiic. Abïk a tak, ku ŋickï nɔn cän keek luöi këtuc ku cä ke yɔ̈ɔ̈r gup, në biäk cïn kek piɔ̈ɔ̈th gäm, acïk a nyääŋ piny, gamkï yiëth ku pälkï yɛn. Ku keek gupken abïk kërac tïŋ në biäk de karɛcken, ku ka yäär ke gup cïk looi.
“Ku Yɛn bï kɔckï tɔ ye kɔc ke nɔmdï, ku nyuööc keek pinyden. Ku nhiaar raan ë cï cɔɔl ɣɔn an, “Yïn kɛ̈n nhiaar. Ku abä lɛ̈k kɔc ë cie cɔɔl ɣɔn an kɔckï an, ‘Wek ee kɔckï.’ Ku abïk puk nɔm an, “Ee Yïn aye Nhialic.
Ku kɔc lik ke Yithriɛl cï döŋ apïr, abïk aa thiɛɛi tëde kɔc juëc rëër kek në keyiic ka bïk ciët thäny ë bɔ̈ tëde Bɛ̈nydït, ku cïtkï deŋ tëde wal. Abïk röt aa kan në Bɛ̈nydït ke cie raan yen kɛn kek röt.
Ku të cï yï ŋuööt bei ë tim de olip wään, tim ë cil roor tei, ago tuɛɛl ë tim de olip piɛthic, ku tueel tueelë yï thïn acïï cït ciɛɛŋduön ë ciɛkë yï, na kakë kek kër thɛɛr ke tim, tueel bï ke bɛ tuɛɛl ë timdenic guöp tim de olip, cïï bï pial awär tueel ë tueelë yïn arëët?