7 Kɔc ke Eparaim abïk riɛl cït rem de tɔŋ, ku abïk piɔ̈ɔ̈th miɛt cït kɔc ë dek mɔ̈u. Kuatden abïk ee kënë tïŋ ku mitkï piɔ̈ɔ̈th, ku leckï Bɛ̈nydït në kepiɔ̈ɔ̈th në biäk de kë cï looi.
Ei, në luɔi cän e lɔc nɔn bï yen mïthke yɔ̈ɔ̈k, ku yöök baaide, luɔi bï kek kueer ë Bɛ̈nydït lɔ̈ɔ̈k döt në yecök. Në luɔi bï kek kake piathëpiɔ̈u aa looi, ku loikï yith ë cieŋ. Ke Bɛ̈nydït ë bï Abraɣam yiɛ̈n kë cï thɔ̈n en.”
Go kacaam nööm në paam de Jothep nɔm, ku gëmë keek. Ku kë ë gëm Benjamin amat këde ŋɛkic në keyiic raan dhïc. Ku dëkkï në Jothep ëtök, ku jɔkï piɔ̈ɔ̈th miɛt ë röt.
Të le yen rɔt looi, abï raan ëbɛ̈n aa lueel an, “Yen ee Nhialicda! Wo cï aŋäthda tääu ë Yeguöp, ku ë wo luök. Yen ee Bɛ̈nydït! Wok cï aŋäthda tääu në Ye guöp, ku ënɔɔnë wok mit piɔ̈ɔ̈th ku yok dɔl në luɔi cï Yen wo kony.”
Të lee yïn kënë tïŋ ke loi rɔt, yïn bï piɔ̈u miɛt, abï yïn tɔ ril ku tɔ yïn piɔl guöp. Ku ëtɛ̈ɛ̈n, abä jɔ ŋic nɔn ee yan Bɛ̈nydït, Yɛn ee kɔc ee ya riëëu kony ku nyuöth agönhdï kɔc ke aterdï.”
Ku në ee köölë Bɛ̈nydït abï köt tääu ë Jeruthalem yɔu gël en kɔc ceŋ en, ayï kɔc kɔ̈c në keyiic, abïk riɛl cït man ɣɔn ril ë Debid. Abï käu de Debid ke wat cït man ë tunynhial ë Bɛ̈nydït, ku cït Nhialic guöpde.
Bɛ̈nydït de rɛm abï kɔcke gël, ka abïk kɔc ke ater riɔ̈ɔ̈k. Abïk aa kïïu tɔŋ cï ka cï mɔ̈u wit, ku lëukï kɔc ke ater riɛm, riɛm bï kuëër cït man ye riɛm de miɔ̈c näk wɛt piny në yïk nɔm.
yen acïï Nhialic tɔ ye yic tëde wook wok mïthken, në jön cï en Yecu bɛ jat nhial, acït man cï ë gɔ̈ɔ̈r ë Diɛt ye kek rou yiic an, ‘Yïn ee Wëndï, ee köölë yïn cä dhiëëth.’
Ee raan nhiaar, na cakaa yen ë kɛ̈nkï tïŋ: ku ye raan cäk gam, na cakaa yen ë cäkï woi guöp ënɔɔnë, aguɔkï piɔ̈ɔ̈th miɛt në miɛt cïï themë thok, ku de yic dhuëëŋ dït,
Go Ɣana lɔ̈ŋ ayadäŋ ku lueel an: “Piɔ̈ndï amit në Bɛ̈nydïtic, yɛn mit piɔ̈u arëët në biäk de kë cïï Bɛ̈nydït luöi ɛn! Ee yɛn tɔ dɔl kɔc ke ater gup, yɛn mit piɔ̈u aläl në luääkde!