Ɣɔn cï run ke Abram aa thiërdhoŋuan ku dhoŋuan, ke Nhialic Awärjäŋ ë tul tëde yen, ku lëk en an, “Yɛn ee Nhialic Awärjäŋ lëu këriëëc ëbɛ̈n, ye kë cä lɛ̈k yïn piŋ, ku ye yic looi ë cieŋ.
Abï tunynhial ke thieei, tunynhial ɣɔn luäk ɛn në karɛciic ëbɛ̈n. Ku abïk ŋoot ke ke ye cɔ̈l ɛn, ku cɔ̈lë ke wärkuɔ: yï Abraɣam kekë Yithaak. Ku abïk nïïm dɛ mïth juëc arëët, ku dekï nïïm mïth ke mïthkɛn juëc!”
Go Jakop jai, lëk en an, “Aŋiɛc mɛnhdï. Mïth ke Manatha abïk aa kɔc juëc ayadäŋ. Ku mïth ke mänhë thiinë abïk juëc awär keek. Ku mïthke abïk aa juöör juëc arëët.”
Go Gadalia lɛ̈k keek an, “Wek cä lëk jamdï an, acïn kë duëër week tɔ riɔ̈c ë luɔi bä wek röt gäm kɔc ke Babilonia. Ɣapkï ee pinyë, ku luööikï melik de Babilonia, ku käŋ kedhie abïk piath tëde week.
Ku ë Bɛ̈nydït nɔm ëtɛ̈ɛ̈n yïn bï ee wëlkë jɔ lɛ̈k Bɛ̈nydït an: ‘Akuaar aaye raan de Aramiin ee cath tei, raan ë leer baaide Rip ke bï lɔ ceŋ ëtɛ̈ɛ̈n. Kuënden aa lik ɣɔn lee kek ëtɛ̈ɛ̈n, ku acïk bɛ̈n juëc ku yek jur ril.