12 Ku be Jothep ŋoot ke jam lueel an, “Ku week wedhie, ayï Benjamin, acäk tïŋ nɔn yan Jothep guöpdï, yɛn jam wo week.
Ku akuckï nɔn piŋ ë Jothep kë luelkï. Në luɔi ë de en raan ë ye thok pukic wën jiɛɛm kek në Jothep.
Të nu wek Gocen, wek bï thiɔ̈k në yɛn. Wek bä ya tïŋ të thiɔ̈k. Në baŋ ŋoot ë run ke cɔk wei kadhïc. Acä kɔɔr luɔi bï yïn thou në cɔk wekë mïthku, ku mïth ke mïthku, ku këriëëcdu ëbɛ̈n.’ ”
Lak guiëërkï wää kakiën kiith tɔ̈u në yɛn Rip eenë. Ku guiëërkï kakiën cak tïŋ në wenyïïn wapäc. Ku dapkï lɔ, lak dapkï wää bɛ̈ɛ̈i të nu yɛnë.”
Wɔikï yacin ku yacök, nɔn ee yen yɛn guöp? Tiɛckï yɛn ku tiëŋkï, jɔk acïn rïŋ ku yom, cït man cä wek e tïŋ nɔn ciɛth kek ë yɛn.”
Go Thoma yɔ̈ɔ̈k an, “Bɛ̈ɛ̈iyë yïciin eenë, ciin thiinë ku woi a cin, ku bɛ̈ɛ̈iyë yïciin, luötë ë yalɔ̈ɔ̈m: ku du gäm reec, gämë!”