Ku lëkkï röt kapäc an, “Ë yic, kë tɔ wook yök ë kë dïït tuucë, ee kë wään cuk luöi Jothep mänhëda. Wään tïŋ wok en ke cï nyin kuanyëkuany ke läŋ wook an pälku, ku cuku päl. Yen aa yïn wook gup ë kërɛɛc dïït cï wo yökë.”
Na wën, acïk lɔ kɔ̈p tëdɛn ë niin kek, ke raan tök në keyiic ë tuer cuaalde thok. Kɔɔr nɔn miɔɔc en mulde në këciɛm. Na wën, ke yök wëuke në cuaal thok.
Na wën, aleerë keek baai de Jothep, ke ke riɔ̈c ku luelkï an, “Kë bïïrë wook eenë, ee këde wëu wään cuk keek yök në cualkuɔ thook në bɛ̈ndan awään tueŋë. Abïk wook lɔ muɔɔk ëtɛ̈ɛ̈n, ku rumkï mulkuɔ. Ku tɔkï wook ee lïïmken.”
Ku lööŋ an, “Du lɔ wekë tiiŋ de raan däŋ, Du raan näk abï thou. Du kuël, Du raan ciëk thok, Du kalei woi ë yïpiɔ̈u,” ku na de cöök däŋ, aye ke mat nïïm kedhie në löŋ töŋë an, “Yïn bï raan rɛ̈ɛ̈r kekë yïn nhiaar cït man nhiɛɛr yïn rɔt.”