Raan tök në weyiic abï lɔ, le bɛ̈ɛ̈i. Ku wek bï döŋ ke we mac, abï jamdun kɔn tïŋ na ee yic. Ku na cie yen, ke në pïïr ë melikic ëbɛ̈n, wek bï jɔ ya nëëm ë yic.”
Ku lak yiɛ̈nkï yɛn mänhëduön thiinë. Yen abän week jɔ ŋic luɔi ya wek kɔc piɛth, ku cäkï ee nëëm. Ku wek bä jɔ gäm mänhëdun. Ku wek duëër jɔ rëër eenë, ku yak ɣɛɛc ë käŋ.’
Na wën, aa tïŋ Jothep mïthëkɔcken, ke ŋic keek. Go keek luööi cït man ë kɔckɛn kuc. Ku jiëëm keek arac, lop keek an, “Bäkï ë nou?” Gokï puk nɔm an, “Wok bɔ̈ piny ë Kanaan, buk bɛ̈n ɣööc agamɔ.”
Bɛ̈nydït ee lop an, “Eeŋö bän karɛc ke kɔckï jɔ pɔ̈l? Acïk Ɛn nyääŋ piny ku lɛmkï yiëth cie yic. Yɛn cï kɔckï cääm abïk kuɛth, ku acïk lɔ köör ku jɔkï aa lɔ cath në akɔɔrröör.
Ku cöök nu ë cök nïïm kedhie, wek mïthëkɔckuɔ, duökï ee kuëëŋ në paannhial, ayï piny nɔm, ayï të de en däŋ ë ye gutguut lueel. Të gäm wek, ke yak lueel an, “Ɣɛɛ”, ku të jai wek, ke yak lueel an, “Ei”, ke we cïï bï yiëk yiëth gääk.
Wën tïŋ ë Thaulo Debid ke lɔ piɔ̈t ke Goliath, Thaulo acï Abener bɛ̈ny de remdɛn ë tɔŋ bɛ̈n luɔp an, “Abener, eeŋa de ee wëndɛnë?” Go Abener bɛ̈ɛ̈r an, “Akuöc bɛ̈nydï.”
Go Debid bɛ̈ɛ̈r an, “Aŋic ë wuur nɔn nhiɛɛr yïn ɛn, ka amuny yïn ee kënë ke cï bï ŋic, ke yï cïï piɔ̈u bï dhiau. Ku alɛ̈k yïn eenë në Bɛ̈nydït nɔm, an yɛn ë thiɔ̈k aläl wokë thuɔɔu!”