Ago tunynhial ë Bɛ̈nydït ë bɛ lɛ̈k en an, “Ënɔɔnë, yïn bï mɛwä dhiëëth, ku abä cäk an Yicmiɛl (ku ee rinkë në thoŋda aluelkï an acï Nhialic piŋ), në luɔi cï Bɛ̈nydït kiɛɛu de këtuc piŋ, këtuc cï yï dhal.
Ago raan läi cäk rin kedhie, läi roor ku läi wut, ku ciëk diɛt kedhie ayadäŋ. Ku acïn töŋ ë piɛth në keyiic, kë rɔ̈ŋ ke luɔi duëër en raan kuïïl nyin, ku kony en.
Ago moc lueel an, “Ënɔɔnë, yɛn ë raan cït ɛn jɔ yök, Yuɔɔm ë nöm në yomkï yiic, ku rïïŋ ë nöm në rïïŋdï yic.” Rinke acɔl keek “tik” në luɔi ë nööm ë yen në moc guöp.
Na wën, aa rɔt wëi ke thuɔɔu, ke ciëk wënde an Benoni (lueel an mɛnhdiën ë jiɛth ë yɛnpiɔ̈u), ago wun en cäk an Benjamin (mɛnh ë ciin cuënydï, ku nɔn ee wën de wöuwic), ku acïï wun cäk an Benjamin.
“Tiëŋkï, dhueny kën kɔn yök kekë moc abï meth yök, ago mɛwä dhiëëth, ku abïk meth cäk rin, an, Emanwɛl, (të pukë yen ë thoŋda, yen aye, “Nhialic ee tɔ̈u kekë wook”).
Ku yen ee juöör tɔ dhiëth ëbɛ̈n në riɛm tök, abïk piny ɣap nɔm ëbɛ̈n, ku ye keek gäm runkɛn cï kɔn lueel ɣɔn thɛɛr, ku gëm keek akɛɛth ke pinydɛn bï kek ɣap thïn.
Ku yɛn riɔ̈c, luɔi bï en dɛ të bä wek piɔ̈ɔ̈th riääk, cït man cï kërac Ɣawa math në ruëënyde, aguɔkï piɔ̈ɔ̈th cuö bɛ aa tök, ku cäkï piɔ̈ɔ̈th be lɔ wai në Kërtho.