Ku lueel an, “Bänykï, wek liɛp an yalkï röt baai de lïmdun bäk wecök lɔ waak, ku niɛnkï ëtɛ̈ɛ̈n. Ku miäk wek duëër pääc aduduur, ku ŋuɔɔtkï ke we lɔ tueŋ.” Agokï puk nɔm an, “Ei, wo bï niin ë pëëric eenë.”
Ku Laban acï joth tïŋ ë nyankënë wum, ku tïŋ joth pätiic kaarou ë yecin, ku piŋ ke luel kak ë lëk ë monytui yen. Ku lïm de Abraɣam akääc ë thɔ̈rɔ̈ɔ̈l lɔ̈m ë nyin ë pïïu nɔm, go lɔ të nu yen.
Na wën, alɔ Laban thoŋ ë bɛ̈n ë wën ë nyankënë piŋ, ke kɔt le loor nɔm. Na wën, ke lee duutic ku ciim thok, ku bïï baaide. Go Jakop Laban tɛ̈t këriëëc ëbɛ̈n.
Na wën ke lɛ̈k man an, “Wään bï raan bot ka thiëër ku tök (1,100) ke ateek kual tëde yïn, yïn cï raanë bɛ̈n läm aciɛɛn. Acä piŋ ke luel. Tïŋ wëukï atɔ̈ukï tëde yɛn, ee yɛn ë nöm keek.” Go man jɔ lɛ̈k en an, “Bɛ̈nydït abï yï thieei wëndï!”