Ago Nhialic meth piŋ röl ke kïïu, go tunynhial de Nhialic Ɣajer cɔɔl ke nu nhial, ku lëk en an, “Ɣajer, eeŋö cï yï dhal? Du riɔ̈c, Nhialic ë kiɛɛu de meth piŋ.
Go tunynhial lɛ̈k en an, “Du meth jak, ku du de kë luɔiyë yen. Acä ŋic ëgɔk ënɔɔnë, nɔn ee yïn Nhialic riëëu, në luɔi kën yïn wënduön töŋë pɛ̈n Bɛ̈nydït.”
Bɛ̈nydït, Nhialic de paannhial ë ya jɔt piny ë yï wää, piny ë dhiëëth ë ya thïn. Ku bïï ɛn ee pinyë. Ku thɔn ɛn an, ‘Pinyë abä gäm mïthku.’ Abï tunynhialde tuɔɔc ë yïnɔm tueŋ. Ku abï yï lɔ tɔ yök wëndï tik ëtɛ̈ɛ̈n.
Abï tunynhial ke thieei, tunynhial ɣɔn luäk ɛn në karɛciic ëbɛ̈n. Ku abïk ŋoot ke ke ye cɔ̈l ɛn, ku cɔ̈lë ke wärkuɔ: yï Abraɣam kekë Yithaak. Ku abïk nïïm dɛ mïth juëc arëët, ku dekï nïïm mïth ke mïthkɛn juëc!”
Go tunynhial ë Bɛ̈nydït jäl në Gilgal le Bokim ku yöök kɔc ke Yithriɛl an, “Wek cä bɛ̈ɛ̈i bei në Rip ku lɛɛr wek paan ɣɔn cä gäm kuarkun. Guɔ lueel an, “Yɛn cïï löŋdiën cä mac bï dhoŋ kɔ̈u wo week.