Ku lueel an, “Bänykï, wek liɛp an yalkï röt baai de lïmdun bäk wecök lɔ waak, ku niɛnkï ëtɛ̈ɛ̈n. Ku miäk wek duëër pääc aduduur, ku ŋuɔɔtkï ke we lɔ tueŋ.” Agokï puk nɔm an, “Ei, wo bï niin ë pëëric eenë.”
Go yenɔm wɛ̈l tik, ku yöök Thimon an, “Cï tiiŋë tïŋ? Yɛn ë bɛ̈n ɣöndu, ku yïn kën a gäm pïïu waak ɛn ke yacök: ku tiiŋë acï a waak cök ë pïïu ke nyin, ku weec keek ë nhïm ke yenɔm.
Abï dhil aa tiiŋ cï leec në biäk de luɔidɛn piɛth, tiiŋ cï mïthke ŋiëc muk apiɛth, ku ye kamaan ŋiëc luööi ɣɔn, ku ye kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th waak cök, ku ye kɔc cïï këtuc dhal kony, ku ye cök ë kuɛny en luɔi piɛthic ëbɛ̈n.