Kënë ëbɛ̈n alɔ, ee piny lääu, puɔ̈kku. Lɔc të kɔɔr në yïpiɔ̈u. Na cï lɔ baŋ cam, ke yɛn bï lɔ ë baŋ cuëc, ku na ee baŋ cuëc yen cï lɔc, ke yɛn bï lɔ në baŋ cam.”
Na wën, aa piŋ Abram luɔi cï wën ë mänhë jɔt, ke cɔl kɔckɛn ke tɔŋ, kɔc nu në yen. Aake ye bot kadiäk ku thiëër ku bɛ̈t kedhie. Agokï meliikë kaŋuan kuany cök agut cï Dan.
Ke lɛ̈kkï yen an, ‘Wok ee kɔc ke ɣɔ̈k ë caaŋda, cït man wään kɔn ë kuarkuɔ aa kɔc ke ɣɔ̈k.’ Yen abï yen week jɔ puɔ̈l arɛ̈ɛ̈r piny ë Gocen. Alueel ë Jothep aya, në baŋ cïn ë kɔc ke Rip këden thïn në kɔc ke ɣɔ̈k.”
Na ɣɔn amiäk, ke yök kɔc kaarou në kɔcken yiic ke ke piɔ̈t kapäc, ku jɔ kɔɔr luɔi bï en keek mɔ̈ɔ̈k an, ‘Wäthii, wek ee kɔc ke raan tök, eeŋö cam wek röt?’
Ku nɔn cä wek wepiɔ̈ɔ̈th tɔ ɣer në gäm cä wek yic gam në riɛl ë Wëidït, gäm cï we yiëk piɔ̈ɔ̈th nhiëër aa wek mïthëkɔckun nhiaar ë nhiëër cïnic lueth, ke we nhiaar röt arëët ë piɔ̈n ɣeric ëwic: