Ei, në luɔi cän e lɔc nɔn bï yen mïthke yɔ̈ɔ̈k, ku yöök baaide, luɔi bï kek kueer ë Bɛ̈nydït lɔ̈ɔ̈k döt në yecök. Në luɔi bï kek kake piathëpiɔ̈u aa looi, ku loikï yith ë cieŋ. Ke Bɛ̈nydït ë bï Abraɣam yiɛ̈n kë cï thɔ̈n en.”
Bɛ̈nydït ë bɛ̈nydiën Abraɣam thieei aläl, ku tɔ kueth. Acï gäm luny ë thök, amɛ̈l ku bɔɔth, ku ɣɔ̈k, ku ateek, ku adhɛ̈p, ku lïïm röör ku diäär, ku thɔ̈rɔ̈l ku mul.
Yïn bä gäm mïth juëc, mïth cït kuɛl nhial, ku gäm keek ee pinyë. Ku juöör ke piny nɔm kedhie, abïk aa lɛ̈k Ɛn an thiɛɛi keek cït man cän mïthku thieei.
Kɔc ke piny nɔm abïk yïn aa luööi, ku juöör abïk kenïïm aa guöt piny në yïnɔm, ku yïn bï ya bɛ̈ny de kɔcku, ku mïth ke moor abïk kenïïm aa guöt piny në yïnɔm. Ku aciɛɛn abï tɔ̈u ke raan ee yïn cieen, ku athiɛɛi abï tɔ̈u ke raan ee yïn thieei.”
Ku mïthku abïk juëc ka abïk ciët abuui. Ku wek bï nïïm ɣet ë piny thar të lɔ aköl athɛ̈i, ayï të lɔ aköl amiäk. Ku të lɔ rut agut cï të lɔ wöuwic. Ku Yɛn bï juöör ke piny nɔm thieei kedhie në këdun wekë mïthku.
Kaku aake lik ɣɔn ŋuɔɔt ɛn wei, na wään aa la bɛ̈n, ke ke ŋuak kenyïïn arëët. Ku Bɛ̈nydït aye yïn thieei agut të cän a nɔm wɛl thïn. Ku ënɔɔnë, aja kɔɔr nɔn bän kake baaidï bɛ kiëët ayadäŋ.”
Gɔl ë köölkɛn ë tɛ̈ɛ̈u en en në kake nïïm ku le tueŋ, Bɛ̈nydït ë baai de Pɔtipar bɛ̈n thieei ëbɛ̈n në këde Jothep. Ku thieei kake kedhie ayadäŋ, ka nu ë duumiic.
Në rin ke melik ë ke cïï mär ë kɔc nïïm, tɔ lɛcde tɔ̈u në täu tɛ̈u ë akɔ̈l. Tɔ juöör ëbɛ̈n thiëëc Nhialic bïï keek thieei, cït man cïï yen melik thieei, ku tɔ ke köör yen miɛtëpiɔ̈u.
Ku abï melik puk nɔm, yöök keek an, ‘Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, Nɔn cä wek e luöi raan töŋ de mïthëkɔckuɔnkë, acakaa raan koor ë keek kedhie, ka cäk luöi yɛn!’
Ago cuɛ̈l nööm, bï aa ŋïny bï ye ŋic, ku bï aa bɔ̈t de piathëpiɔ̈u cï yök në gäm, piathëpiɔ̈u ɣɔn cath kekë yen ɣɔn ŋoot en ke kënë cueel. Ago aa wun kɔc gäm kedhie, acakaa të kënë ke cueel, ke piathëpiɔ̈u bï tɔ ye këden ayadäŋ.
Ku ka cï kɔn lueel, an, bï ke gäm en, aye ke lɛ̈k Abraɣam kekë käude. Akën lueel an, Abä ke gäm “kɔ̈th,” cït nɔn juëc kek, ee tök en ë lueel an, abä ke gäm “käudu,” yen aye Kërtho.
Ku këcïgɔ̈ɔ̈r, të cï en e kɔn tïŋ nɔn bï Nhialic Juöör tɔ piɛthpiɔ̈ɔ̈th në gäm, ke jɔ wëlpiɛth kɔn guiëër Abraɣam an, “Juöör ëbɛ̈n abï ke thieei në yïn.”
Ku tɛ̈ɛ̈n acïn Girikii nu ku cïn Judai, ku cïn aŋuɛl nu ku cïn raan cie aŋuɛl, ayï Jur rɛɛc ë ciɛɛŋde, ayï Thekuka, ayï lïm, ayï raan lääu nɔm, abï ciën këdäŋ, ku Kërtho yen aye këriëëc ëbɛ̈n, ku nu ë käŋ yiic kedhie.
Na wën, aacï kakë thök, ke ya jɔt anyin, ku ja kut dïït ë kɔc tïŋ, ku cïn raan duëër e lëu ë kuɛ̈n, kɔc ë bɔ̈ bei ë juööriic ëbɛ̈n, ku dhiëën yiic ëbɛ̈n, ku thäi yiic ëbɛ̈n, ku liëp yiic ëbɛ̈n, ke ke kääc ë thöönydït nɔm ku Nyɔŋamääl nɔm, ke ke ceŋ lupɔɔ ɣer, ku mukkï yïth ke akööt ë kecin.