Go Nhialic lueel an, “Kake ɣɛɛr ë ke bɔ̈ në gëlgël paannhial, ke ke bï aköl pääk kekë wakɔ̈u. Ku bïk akööl aa nyuɔɔth, ku nyoothkï run, ku nyoothkï mäi, ku rut ku ruël röt gɔl
Go Nhialic kake gäi ke wɛ̈ɛ̈r cak, ku ciɛk ka ye cath kedhie, kapïr wïïr cït man ë nyïïnken, ku diɛt kedhie cït man ë nyïïnken. Go Nhialic ë kënë tïŋ ke piɛth.
Ku këriëëc de piny nɔm ëbɛ̈n, këpïïr, ku diɛt, ku ka ye mol piny kedhie, acä ke gäm wɛ̈ɛ̈l tɔ̈c, ku yïth ke tiim ëbɛ̈n, ke ye kacaamken.” Go rɔt looi cït man cï Yen e lueel.
Ku bɛ̈ɛ̈iyë kapïr tɔ̈u në yïn bei kedhie. Kapïr ëbɛ̈n, diɛt ku läi, ku ka ye mol piny në keyöth, bïk röt lɔ dhiëëth në piny nɔm, ku bïk piny lɔ thiɔ̈ɔ̈ŋ nɔm.”
Aa ye jam në baŋ de këriëëc ee cil piny ëbɛ̈n, gɔl në tiim ke thidar de Lebanɔn ale gut në ɣathop ee cil në kal kɔ̈u. Ku aaye jam aya në biäk ë läi, ku diɛt ku kak ee mol piny, ku rec wïïr.
Në biäk ye raan luɔɔidïtde looi në pɛlënɔm, ku ŋïnydekäŋ kekë tëët, ku abï kake kedhie dhil nyäŋ raan kën ke looi. Kënë aya ee ɣɔ̈ric ku ee gök de kërac.