17 Ku tɛ̈ɛ̈u ë Nhialic ke në gëlgël de paannhialic, ke ke bï piny aa meer nɔm
Yɛn tɛ̈ɛ̈u mïïtdï nhial ë luätic, ee yen abï ya kïn ë män cä mat wokë kake piny nɔm kedhie.
Jop de të cï yïn aköl kɔn yɔ̈ɔ̈k në pïïrdu yic bïï rɔt puk ke ye adurduur?
Bɛ̈nydït, Nhialinyda, Dïtdu acï tïŋ ë pinynɔm ëbɛ̈n! Piɔ̈nydu ë ɣet nhial paannhial,
Të cän nhial tïŋ të cï cuëëc, ku tiëŋ pɛɛi kekë kuɛl, ka cï tääu tëden,
“Yɛn cï löŋ mac wokë aköl ku wakɔ̈u, agokï aa bɛ̈n në kaamdɛn cï kiëët yic, ku yen ee löŋ cï macë acïï duëërë dhoŋ kɔ̈u taitai.
Ku yɛn Bɛ̈nydït Yɛn de löŋ cä mac wokë aköl ku wakɔ̈u, ku Yɛn cï lööŋ looi lööŋ mac piny kekë tënhial.
Yen aye kë cï Bɛ̈nydït thɔ̈n wo an: ‘Yïn cä tääu bä ya këɣeer bï Juöör aa riaau, ku bä ya këde kunydewëi aɣet të le piny thar guut.”’