“Acä lueel Yɛn Bɛ̈nydït, luöi bä wek piathëpiɔ̈u ku yic aa looi. Yak raan mɛthë gël në raan cam en. Duökï raan lei, ku mɛnh abaar, ku tiiŋ abaar, ee kuöc luööi ku duökï yɔŋ, ku duökï kɔc cïn kë cïk wööc ee nɔ̈k ee të ɣericë.
Acïï Bɛ̈nydït Awärjäŋ lueel an, “Wek cï awɛ̈ɛ̈c looi në kaam bääric, wek bäny ke Yithriɛl! Pälkï akuöörkuöör ku yaaŋ de kɔc! Luɔikï yic, ku piathëpiɔ̈u. Wek cïï kɔckï bï bɛ nyɔk ë cuɔp wek keek wei pinyden. Yɛn Bɛ̈nydït Awärjäŋ, ee Yɛn lɛ̈k week ee kënë.
Ei, acie yen, Bɛ̈nydït acï yï nyuöth këpiɛth yïn raan. Ku lëk yïn kë köör yïn bä looi an, Ye yic looi, ku nyuɔɔthë nhiëër agɔk, ku kuur ee yïn rɔt kuɔɔr piny në Nhialicdu nɔm.