Go Aɣap jam de Jeɣocapat bɛ̈ɛ̈r an, “Ade raan däŋ nu duëër wok Bɛ̈nydït luɔp në yen, Mikaya wën ë Yimla, ku amaan guöp, acïn këpiɛth cï kɔn caar në biäkdï, ee kërac ëbɛ̈n.” Go Jeɣocapat bɛ̈ɛ̈r an, “Yïn cïï ee kënë duëër lueel!”
Ago Amadhia bɛ̈ɛ̈r an, “Ee nɛn yen cï wok yïn tɔ ee raan ee melik riit piɔ̈u, mim thok, na lɔ lɔ jam ke yïn bä tɔ näk!” Go tiët mim ku lueel an, “Ënɔɔnë acä ŋic nɔn bïï Nhialic yïn dhil riɔ̈ɔ̈k në biäk cïï yïn ee kajuëckë looi ku rɛɛcë lööŋkï.”
Nhialic abï kɔc ee kɔc kɔ̈k nɔ̈k nɔ̈k, ku riëëk kɔc ee kɔc ë karɛc looi pɛ̈n luɔi luiyë keek këtuc, ku kɔc ee käŋ töör ke ke bï kɔc de nïïm yic pɛ̈n luɔi yök kek yicden.
Na wën ke Ebedmelek, raan de Kuc, ee roc lui ɣön ë bääny yic, acï piŋ nɔn cï kek yɛn tääu ë yithic. Ku kaamë, melik aa loi gööny në Kal Thoŋ de Benjamin.
Tëë we ye kɔckɛn ë kɔc ke piny nɔm, ke kɔc ke piny nɔm adï nhiaarkï kɔcken: ku ënɔɔnë, ë luɔi cä wek ee kɔckɛn ë kɔc ke piny nɔm, ku we cä lɔ̈c bei ë piny nɔm, yen amɛɛnë kɔc ke piny nɔm week.