2 an, Ye jam guiir, ye yic lɛ̈th ë luɔi ëkööl piɛth, ayï kööl rac: ye kɔc jɔ̈ɔ̈ny, ye kɔc nen, ye kɔc riit piɔ̈ɔ̈th, ke yï lirpiɔ̈u ë thuaat në wëët ee yïn kɔc wɛ̈ɛ̈t.
Na wën, ë kööl töŋ wën ee akööl dhorou, të cï kɔcpiööcë guëër bïk kuïn bɛ̈n wökic, ke ke jɔ Paulo guiëër wël, akɔɔr jäl bï en jäl miäk, go cool ë jam adïïtë piny.
Ku bïk aa guiir adï, të kënë ke tooc? Acït man cï e gɔ̈ɔ̈r an, “Eeŋö cï kɔc cök dikëdik alë, kɔc ee wëlpiɛth guiir, wël ke mät, kɔc ë wëlpiɛth guiir, wël ke këpiɛth!”
Wek lëkku, wek mïthëkɔckuɔ an, Yak kɔc ee löŋ yalic nen, yak kɔc ee piɔ̈ɔ̈th riɔ̈ɔ̈c muk piɔ̈ɔ̈th, yak kɔc kɔ̈c kony, yak piɔ̈ɔ̈th liɛɛr në kɔc kedhie.