“Wek yɔ̈ɔ̈k ëyic an, Raan piŋ wëlkï, ku gɛm raan ë toc ɛn, ka cath ke pïïr athɛɛr, ku acïn gääk bï tääu ë yeyeth, acï bɛ̈n bei ë thuɔɔuwic, le të nu pïïr.
Ku rin ke yen, në gäm cï wo rinke gam, yen aa tɔ raanë ril, raan wɔikï ku ŋiɛckï: yeka, gäm bɔ̈ tëde yen acï raanë gäm guöp cï dikëdik ë wenyïïn wedhie.
Ku kënë aŋicku an, ɣöndan ë piny nɔm, yen paany ee wok rëër thïn, të cï en riääk, ke wo de ɣön bɔ̈ tëde Nhialic, ɣön ë cïï yïk ë raan ciin, ee ɣön bï tɔ̈u athɛɛr paannhial.
Yɛn ë awerek cekë tɔ luëthë week ë Thiluano, raan ŋiɛc nɔn ee yen mɛnhkënëdan adöt, acä gäär week riɛɛt ɛn wepiɔ̈ɔ̈th, ku ta rɔt ee cäätɔ në cöökë an, kënë ee dhuëëŋ de Nhialic piɔ̈u dhuëëŋ yic, dhuëëŋ kääc wek thïn.
Wek mïthkiën thiikë, kakë a gäär ke week, ke we cïï kërac bï aa looi. Ku na de raan loi kërac, ke wo de Raan ë këda kuɔny ë guiëër ë Wääda nɔm, yen aye Yecu Kërtho raan piɛthpiɔ̈u.
Raan gam Wën ë Nhialic ke jam lueel cäätɔɔ acath kekë yen: raan reec Nhialic gam ka ye Nhialic tɔ ye alueeth, luɔi ë reec en jam lueel Nhialic në këde Wënde.