“Wëidït ke Bɛ̈nydït acïk nyuc ë yaguöp, En aa tɔc en a guöp, bä kɔc kuanynyïïn aa guiëër wëlpiɛth. Acï a tooc bä kɔc cï piɔ̈ɔ̈th jiɛth bɛ̈n duut piɔ̈ɔ̈th, Ku bä kɔc cï mac bɛ̈n guiëër luny bï ke lony, Ku guiëër cöör yïn bï kek bɛ yïn,
Yɛn ee kuïn ë pïïr kuïn ë bɔ̈ piny paannhial: të ciɛmë raan ee kuïnë, ka bï pïïr athɛɛr: yeka, kuïn bä gam en ee rïïŋdï, rïïŋ bä gaam në këde pïïr bï kɔc pïïr kɔc ke piny nɔm.”
Go Yecu ke yɔ̈ɔ̈k an, “Tëë ye Nhialic yen ee Wuöördun, adï yak a nhiaar: nɔn ë bä yɛn tëde Nhialic bä eenë, ku yɛn ë cïï bɔ̈ në këde yenhdï, yen aa toc ɛn.
Yen Nhialic, Raan wään kën Wënde pëën, Wënde guöp, ku acï e yiɛ̈n Raan thuɔɔu ë biäkda wook wodhie, ee kaŋö cïï en wo bï miɔɔc ë käŋ kedhie aya në yen ëtök ë dhuëëŋ?