Luɔi ee yen Nhialic, Raan ɣɔn yöök ɣɛɛrëpiny, an, “Bä bei tëcol, ye piny riaau!” Yen aa riau wopiɔ̈ɔ̈th, agoku riau de ŋïny de dhuëëŋ de Nhialic yök, riau nu ë Yecu Kërtho nyin.
Ku ënɔɔnë, nɔn cä wek Nhialic ŋic, ku aŋuän luɔi lueel wok en an, we cïï Nhialic ŋic, eeŋö bɛ wek röt pɔ̈k ka cïn naamden, ka cïn riɛl ku kuanykï nyïïn, ku dɛkï piɔ̈ɔ̈th luɔi bä wek röt bɛ tɔ ye lïïmken raanrou?
Ku nɔn cä wek wepiɔ̈ɔ̈th tɔ ɣer në gäm cä wek yic gam në riɛl ë Wëidït, gäm cï we yiëk piɔ̈ɔ̈th nhiëër aa wek mïthëkɔckun nhiaar ë nhiëër cïnic lueth, ke we nhiaar röt arëët ë piɔ̈n ɣeric ëwic:
Të lueelë raan en, an, Yɛn nhiaar Nhialic, ku mɛɛn mɛnhkënë, ka ye alueeth: raan cïï mɛnhkënë ee nhiaar raan cï tïŋ guöp, ke duëër Nhialic nhiaar adï, Raan kën tïŋ guöp?