Go Yecu ke yɔ̈ɔ̈k an, “E döŋ ke ye tëthiinakäŋ, të nu ɣɛɛrëpiny ë weyiic. Cathkï të ŋuɔɔt wek ë we de ɣɛɛrëpiny, ke we cïï cuɔlëpiny bï mook: raan cath ë cuɔlëpiny akuc të le yen thïn.
Ade tunynhial ë Bɛ̈nydït ee bɛ̈n piny le ë awuölic ëkööl mɛɛn, bï pïïu bɛ̈n weer: ku raan ë kɔn lɔ ë pïïu yiic, të cï ke weer, ka bï waar ë juändɛn nu ë yeguöp.
Ku kɔc kɔ̈k ë weyiic aake ye kɔc cït keek: ku ënɔɔnë we cï waak, we cï tɔ ɣerpiɔ̈ɔ̈th, we cï tɔ piɛthpiɔ̈ɔ̈th në rin ke Bɛ̈nydït Yecu Kërtho, ku në Wëidït ke Nhialicda.
Yen etök, yen acath ke ciën thuɔɔu, ku ye rëër tëɣer të cïn raan duëër thiääk ke ye, Raan cïn raan cï ye tïŋ, ku cïï duëërë tïŋ aya: ëye tɔ̈u ke riëëu ku riɛldït aɣet athɛɛr ya. Amiin.
Riɛm de Kërtho Raan cï rɔt gäm Nhialic ke cïn guöp tëthiin col në Wëidït ee tɔ̈u athɛɛr, bï keek wöör ë wär yïndï? Në wɛ̈k bï yen wook waak piɔ̈ɔ̈th në luɔi ee thuɔɔu bɛ̈ɛ̈i abuk ciën kë ŋïcku röt, ke wo bï kake Nhialiny pïïr aa looi.
Miɔ̈c piɛth ëbɛ̈n, ku miɔ̈c cï dikëdik ëbɛ̈n, abɔ̈ tënhial tëde Nhialic, ke lööny piny tëde Aciëŋ de ɣɛɛrëpiny, Raan cïï yepiɔ̈u ee pɔ̈ɔ̈k, ku cïn atïptïïp de yäl de rɔt.
Kë cuk tïŋ ku piŋku, en a guïïrku week, ke we bï abärɔ aa mat në wook ëtök ayadäŋ: ku ë yic abärɔdan yok mat yen aye abärɔ de Wääda kekë Wëndɛn Yecu Kërtho:
ku në kë bɔ̈ tëde Yecu Kërtho, ee cäätɔ adöt, ku ye raan cï dhiëëth ke ye kɛ̈ɛ̈i ë kɔc cï thou yiic, ku ye Bɛ̈nydïït nu ë Meliik ke piny nɔm nïïm. Raan ë wo nhiaar, ago wo waak në karɛckuɔ në riɛm de yenguöp,
Guɔ lueel, an, “Bɛ̈ny, aŋic yïn.” Ago pɔ̈k nɔm ɛn, an, “Kɔckë ee kɔc ë bɔ̈ bei ë këtucdïït ë ke dhalic, ku acïk lupɔɔken waak, tɔkï ke ɣer ë riɛm de Nyɔŋamäälic.