“Mara,” kagi ni Jesus, “diyan moy iatéd ta aso i mahalaga a bagay, da péngigewat mo, éy basta kagitén na ka a talaga. Ey kona be sa i kagi na Diyos, éng ipahayag mo ta medukés a tolay, éy basta habuhabukan na ka san, da éwan na be tukoy i kabuluhan na éya diya.”
Ey kinagi ni Jesus dide, a “Ikad moy sa a mégkagi ta éya a mayor a medukés éng anya i gemtén kua. Kagi moy diya a pahusayén ko du méladu, sakay du hinayup a tolay nadid a panahun. Ey ta esa a aldew, éy tapusén ko dén tu gimet ko.
Ey nadid, saye i nabasaa no lélake to kasulatan: “I tupa éy éwan mégsanget bagay kébilén mo siya a bunon. Tahimik be siya bagay gupitan mo. Ey kona be sa i éya a lélake. Ta pémasaket de diya éy umaheg san siya ta tupa, a te ginék san.
To péngdusta de diya, éy éwan siya ginumanti dide ta salita a medukés. To péghirap na, éy éwan siya nagbanta dide. Engˈwan, basta inumasa siya ta Diyos, da Diyos i tunay a maghukum dide.