“Nadid,” kagi ni Jesus, “éy métagigék tu isip. Ey anya wade i panalangin ko Nama ko? Panalangin ko maka a agawénék na ta kahirapan ko? Ewan, da saya i hangad kua a umange ta mundua, a magtiis ta hirap.”
I Diyos, éy éwan na niewad tu sarili na a anak, éngˈwan niatéd na a minate to kudos a para dikitam. Nadid, éng kona sa i gimet na Diyos, éy anya, éwan na beman ipagkaluub dikitam i kailangan tam?
Ti Jesus, to pégiyan na pabi ta munduae, éy ménalangin siya ta Diyos, a dumédaying siya a makasanget, da tukoy na a Diyos i maari a méngiligtas diya ta ikate na. Ey pinansing siya na Diyos, da neta na a masiyadu i péniwala na diya.