Tukoy ko, Améng, a palagiék mo a bébaten. Pero ménalanginék diko ta medegsén nadid alang-alang di tolayae, monda maniwala side a siko i nagpaangea se diyakén ta munduae.”
Ey to pégkagi na, éy tulos a linumwas ti Lasaro a buhay dén, a te balut pabi tu kamét na sakay tu tikéd na to sapot na. Pati tu ulo na, éy te balut pabi to sapot na. “Nay,” kagi ni Jesus, “ibutan moy tu balut na a damit, sakay pabayan moy siya a méglakad.”
Nadid, du meadu a Judeo a mémiyesta ta Jerusalem, pékabaheta de a dinumemét dén ti Jesus ta Betania, éy inumange be sa side. Gustu de a meta ti Jesus, sakay gustu de be a meta ti Lasaro a pinabuhay na.
Ey ti Pedro, péketa na du mégdulug dide, éy négkagi siya dide. “Sikam a kabébayan ko,” kagi na, “bakit mégtaka kam ta éye? Bakit te lamengan moy kame ta kona sina? Akala moy napalakad me siya ta sarili me san a kapangyarian, o kabanalan? Ewan!
Pero kinagi ni Pedro diya, a “Ewanék tu kuhata, pero te ibaék a iatéd diko. Ta pamag-itan na kapangyarian ni Jesu Cristo, éy utusan ta ka a umégkat a maglakad.”
Ey ti Pedro, éy pinaluwas na side a étanan to bile, sakay linumuhud siya a nanalangin. Nadid, kélameng na to bangkay, éy kinagi na, a “Tabita, umégkat ka dén.” Ey tu bébe, éy binumulag siya, éy péketa na ni Pedro éy tulos siya a inumeknud.