A kuwo kaa tɨya dʌfengɔ a kʌng golaɨ, nǝngɔ a yɔ a daa tɨyagɔ woi, a nya bɔ tʊʊl wo, ka langǝn. Nǝngɔ a lag tɨyagɨɨ gɔ, “Mɨsɔ mʊ tʊʊ tʊʊl lɛ wo tag.” Tʌgo a kang tɨyagɔ a swamǝm.
Dʊʊm nɨ a yal a tǝm nyaɨ, gǝ nʊng nǝb nɨ a nyʊwa kɛl Kwaamaɨ, ja yo, ja maa maajɨ nǝn, ba ja bɨɨ, kaamɨ bwiligɔ fʊtǝtaal taal, kaamɨ fʊltǝnukun nukun, kaamɨ fʊlkʊb fʊlkʊb.”
Dʊʊm nɨ a tǝla a daa tatǝnɨ, n nǝbɔ gǝ yo kɛl Kwaamaɨ lɛ nǝn fulotǝm nǝlɨ. Na ja nyʊwaɨ, mɨ ji nǝn nʌl. Jǝ nǝ bɨlǝngkɛlɔ nǝn dǝm nyɔ. Na ja tɛl jii, mɨ jǝ tɨm bǝlatǝm kɛl Kwaamaɨ lɛ.
Kwama mǝ dakini nǝbɔ jii, n kɨla ji nǝn kwaan dun mʊnɔ nɨ mʊ nɨ ɨɨ. N kɨla ji, mɨ nʊ nɨ wo a lɛlaɨ, na ke bɔ nʊ a gola kalatǝmɨ, sǝ a yii jʊ mʊlalɨ kɛl Kwaamaɨ a sʊwaɨ.
Dʌng kanga Kwaama a nʊng bʊnatǝmɔ, a nǝ gaalanɨ. A nǝ gaalanɔ a nǝb nɨ a yala yalaɨ. A ji bʊnǝn mʊnɔ, na ń ja kǝga a mʊgɔ gǝnɨ. Na mɨ nyɨɨ, mʊ tǝmʊn mwatɨ ń mwatɨ ń.