21 हुने यापन सक्तिसे जम्मे चिजुके अदलमा याने सकबसि। हुनेक इहे सक्तिसे हमार मरनसिल देहियाके यपने महिमाक देहि नहिँया बदल देबसि।
पहडावा वपरा पुगलेपर चेलवाह हेरते-हेरते येसुजिक भेस बदलेलइ हसे हुनेक मोहडवा बेरिया नहिँया तके लुगवा बिजुलिक चहकार नहिँया गोरहर भेलइ।
येसुजि हुनुकाके जवाफ देते कहलसि, “तोहरा भुलमा परल बडह, केहकेकि तोहरा नत धरमसास्तर बुझले बडह, न परमेस्वरक सक्तिके जनले बडह।
तब येसुजि हुनुकर लघिना याके कहलसि, “हेरह, स्वरग हसे धरतियाक जम्मे अधिकार मोरके दियाइल बडइ।
परमेस्वर यापन बलोलि मन्सावानिके पहिलहिँसे चिनले रहलसि। परमेस्वर हुनुकाके यापन पुतर ख्रिस्ट नहिँया हखइ कहके इछा करलसि। यसके ख्रिस्ट बहुत जनक जेठ ददेर भेलसि।
ख्रिस्ट हमार जिवन हखसि। जब हुने परकट हखबसि, तब तोहरा फेनि हुनेक महिमामा परकट हखबह।
प्रियसभ, यखनि हमरा परमेस्वरक सन्तान हखहुँ। हमरा कथि हखबहुँ कहके हमराके थाह हइने दियाइल बडइ। बाकि ख्रिस्ट यइलेपर हमरा फेनि हुनेक नहिँया हखबहुँ कहके जनसहुँ, केहकेकि हुने जसने बडसि हमरा हुनेके वसने देखबहुँ।
“अल्फा हसे ओमेगा मोहिँ हखहि,” कहके सरवसक्तिमान परमप्रभु परमेस्वर कहससि। हुने बडसि, हुने रहलसि हसे हुने यबसि।