Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




نامَه تیتوسیرا 2:11 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

11 اِمی خونه کن خدا فیض اَیر آبیَه، اَ فیضی کن آدَمون گِردی نیجات آرَدا،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

11 چوم خِدا فیض آشکار آبییَه، اَ فیضی که گِردِ مردمی نجات بَدای،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




نامَه تیتوسیرا 2:11
50 Iomraidhean Croise  

پس بشَه و گِردِ میلَّتون چمن شاگرد آکَرَ و اَوون دَدَ نومینَه و زوعَه نومینَه و خدا موقدسَه روح نومینَه غُسل تعمید بِدَر،


و اَیِنِش واتَه: «دِنیا اِم سَر اَ سَریرا بِشَه و خدا پادیشایی خَشَه خَبری، گِردِ خَلایِقیرا اییلام بکَرَ.


و چَی نومینَه، گردِ میلَتونرا توبه کردِ و گناخون بَخشِستِه پی اییلام ببو، و اِم کار شهر اورشَلیمیکا شِروو بَبی.


و اینسانِن گِرد، نیجاتی کن خدا طَرَفیکا بَومَیَه بَویندینَه.“‌»


کلمه اینسان آبَه و چَمَه دلَکا مَندَ. واَمه چَی شکوه و جلالی ویندَمونَه، شکوه و جلالی شایستَه اِ، اَ، تاکَه زوعَه کن دَدَ طَرَفیکا آمَه، اَ فیض و حَییقتینَه پَتلَمه بَه.


اَ حقیقیَه نور، کن هر آدَمی نور دَرِ، کایبَه دِنیا دِلَرا آمَه.


وقتی بَرنابا اَجِگارا آرَستَه و خداوندی فِیضی ویندِش، خَش آبَه و گِردیش تَشویق کَردَ تا صِدقِه دِلینَه خداوندی وَفادار بِبون،


جَماعَتی عیبادَتگا کا بِرِن شِه بَه دوملَه، خَیلی یَهودیونکا و خدا پَرستَه آدَمونکا کن یَهودی آبَه بینَه، پولوس و بَرنابا دوملَه را دَگِنِستین. پولوس و بَرنابا اِم کاولَنَه گَف ژِشون و اَیِنِشون تشویق کردَ تا خدا فِیضی دلَکا ایدامَه بِدرِن.


چون خداوند اَمَش اِنتَرَ فِرمون داشَه کن: ”اَز، بَتِه غَیر یهودیونرا نور سِی آکَردِمَه، تا نیجاتی خبری دِنیا چار گوشه را آرَسونی.“


گِذَشتکا، خدا اِنتَرَ نافَم گیری نِدید اَگِرییَه. اَمّا ایسَه گِردِ آدَمونرا هَر جِگا ایکا کن مندین، فرمون دوعشَه کن توبَه بِکَرن.


ولی اَز هِم جان و هِم زندَگی بَشتَنرا بی ارزش بَموستیم، و تاکَه اَگَم بِشام اِشتَن دووری تَمون آکَرم و خیدمَتی کن خَداوَند عیسی کا ویگَتِم کامیل اَنجوم بِدَرم، و خدا فِیضی خَشَه خَبَری شاهیدی بدَرِم.


ولی دَمَپَرسِست: دَنِه رَستِشون؟ اَلبَت کن دَرَستِشون: «چَوون سَس زَمینی سَردِرِ، گِردِ جِگا اونکا گَه بَه گَه آبَه یَه، و چَوون کَلام زَمینی اِم گوشَه تا اَ گوشَه را آرَستَه یَه.»


ولی خَلا، هنته گناخی شیوار نی. اِمی خونه کن اَگَم ایلَه اینسانی گناخی خونِه خَیلییِن مَردین، چَدَ ویشتَر خدا فیض و خَلایی کن ایلَه اینسانی فِیضی واسیطَه نَه، یعنی عیسای مَسیح، آمادَ آبَه، فِرَوون خَیلیون نصیب آبَه.


اَمه چَی واسیطنَه، و ایمان داشته نَه، اَ فیضی بَه دَست وَردَمونَه، کن ایسَه چَی دِلَکا آمبَستیمون، و خدا شکوه و جَلالی اُمیدی دلَکا خَشی بَکَمون.


پس اَ چییِنی خاطر کن خدا هَمکاریمون، شمَکا خاشتو خازِمونه کن خدا فِیضی دَدار بَدَست نِوَرَ.


اَز خدا فِیضی هیچ آنیمَکرد، اِمی خونِه کن اَگَم شریعَتی راه نَه صالِح بِه بَدَست آی، پس مسیح دَدار مَردَ.


حتی وقتی کن اِشتَن خطا اونکا مردَ بیمون، اَمَش مسیح نَه زندَ آکردِش، شمَه فیضی راه نَه نیجات گَتَرون؛


اِمی خونه کن فیضینَه و ایمان داشتِه واسیطنَه نیجات گَتَرون. و اِم شمَه کا نییَه، بَسکم خدا خَلا اَ،


اَگَم واقییَن شمه اِشتَن ایمانیکا آمبَست بومونَه و اِنجیلی اَ اومیدیکا تِم مَرَ، هَه اِنجیلی کن آستامونی بَنیکا گردِ مخلوقونرا اییلام بَیَه، و اَز، پولوس، چَی پاسَری آبَه ایمَه.


انجیلی کن بَشِمَه آرَستیَه و هته کن دِنیا اِم سَر اَسَریرا نی آرَستَه، بَرَ دَرِ و وِر آرَب، هَتَه کن شمه دَلَکا نی، اَ روجیکا کن اَرون دَرَستیَه و خدا فیضی حَییقتی دلَکا سَر آگنِستیرون، عمل کردَشَه.


ایسَه چَمَه خداوند عیسی مسیح اِشتَن و چَمَه دَدَ خدا، کن اَمه رَی دارییَه و فیضی واسیطنَه اَمَش زَیرونَه آلاویستِه و و چاکَه اومید آداشَه،


و چَمه خداوندی فیض، اَ ایمان و موحبتی کن مسیح عیسی کا اَ، فِرَوون چمن سَردِرِ ویکَردِش.


کن اَپیشَه گِرد آدَمِن نیجات بیگِن و حییقَتی آزنن.


ولی ایسَه چَمَه نیجات اَدَر مسیح عیسی اَیر آبِه نَه، اِم فیض دیار آبَیه. هَهَ مسیح عیسی کن مَردِ نیفیت آکَردِش و اِنجیلی واسیطَنه زَیرونَه زندَگی دیار آکَردِشَه،


ولی خداوند بَمِنه دَرِ به و بَمن زبق داشه تا اَ پَیغوم، چمن واسیطنه کامیلا اییلام ببو و غَیر یهودیین گِرد اوون درَسن. هنترَیه کن شیری گَویکا بروشتیم.


هواسِرون ببو کن هیچ کمی خدا فیضی ویگَتِکا دَمَبازِ، و هیچ تِلَه ریشَه ایی پِمَرا و دردَسَری باعیث آمَبو و خَیلیون جیفینین آنِکَرِ.


ولی اَمه اَی بَویندیمون کن تلکه زمانی فرشتَه اونکا گِچ تَر به، یعنی عیسی، کن مرگی عذابی خونه، شکوه و جلال و حورمتی تاج چَی کلَّکاشون نوعَه، تا خدا فیضی واسیطنه، مرگی مزَ گِردی خونه آچَشِه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan