8 خَشی اَ کَسی حالیرا کن خداوند چَی گِناخی چَی حیساب نییَنا.»
8 خَسَه بِبو اَ کسی که خِداوند چَیی گناه چَیی حِساب مَنه.»
مَسیح اِشتَن، چَمه گِناخون، اِشتَن تَنینه صَلیبی سَردِرِ دوشی سَر گَتِش، تا اَمه گِناخونرا بِمِرَم وصالِح بِه خونه زندَگی بَکرم. چَی زمونَّه شفا گَتِرون.
اِمی خونه کن مسیح نی ایکَرَ گناخون خونه عذابِش کَشتَه، یعنی اَ صالِح، غَیرِ صالِحون خونِه، تا اَمه خدا وَر بوعَرِ. اَ جَندَکیکا مَردَ، ولی روح دِلَکا، زندَ آبَه،