Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




رومی کلیسارا نامه 3:5 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

5 ولی اَگَم چَمَه ناراستی خدا راستی دیار آرَکَرد، پی چِه واتِه؟ مگَم خدا ظالیمَه اَموقه کن چَمَه سَر غَضَّب بَگَتی؟ اَز اینسانی شیوار گَف بَژَم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

5 امّا اَگم چَمَه ناراستی خِدا راستی آشکار آکَرِه، چِه بَسی بوآجَم؟ مَگم اَ موقع که خِدا اَمَه را غَضَب بِکَردی ظالِمَه؟ از آدَمی شیوار گَف ژَنِم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




رومی کلیسارا نامه 3:5
32 Iomraidhean Croise  

اَی خاجَتیِن، هرگز تقاص مَویگِرَ، بَلَکم اَی خدا غَضَّبی واگذار بکَرَ. اِمی خونه کن توراتیکا نِوِشتَه آبَه یَه کن: «خداوند باتی: تقاص چمن شِنَه؛ اَز سزا آمَدا.»


ولی تِه اِشتِه سرختی و اِشتِه دلی خونه، کن نَپیشَه توبَه بکَرِ، خدا غَضَّبی اِشتَنرا، غَضَّبَه روجیرا جَم آشَکَرد، اَ روجیرا کن چَی دِلَکا خدا عادیلانَه دیوون کردِ دیار آرَبن.


ایسَه بَموستیمون اَ چیی کن شَریعَت باتیَه اَیِنی را یَه کن شَریعَتی بِنی کاینَه و تا هَر گَویی دَبَستَه آبو و گِردِ دِنیا خدا نَکا جواب پس آنَّدا.


«ولی اَگَم چمن دِرو واسیطَنه خدا حَییقَت ویشتَر شِکوه جَلال بَگَتیَه، دِ چیرا اَز هِنتَه ایلَه گِناخکاری شیوار مَحکوم بَبیمَه؟»


پس اَ چیی ایی خونِه کن ابراهیم پیغَمبَر بَدَست وردِشه، چِه بَبیَه واتِه، اَ کن جندکی لَحاظ، چَمَه بابا بَحیساب آ؟


ولی خدا اِشتَن مُحبَتی اِنتَرَ اَمَراش آمونِستَه، وَقتی اَمه هَنوزَنی گِناخکار بیمون، مَسیح چَمَه خونِه مَردَ.


پس چه بِواجَم؟ هَته گناخ کَردِ ایدامَه بِدَرَم تا فیض ایضاف آبو؟


اَز اینسانی زبانینَه بَشِمنَه گَف بَژَم، اِمی خونه کن اینسانیرون و شمَه جندَک عِجِزَ. هَتَه کن چیمی بَه نَ اِشتَن جَندَکی اَعضا، هنتَه وَزییَری شیوار، ناپاکی و بی قانونی کن روج بَه روج ایضاف آرَبیَه، دَست آدارون، پس ایسَه اَوون صالِح بِه وَزییَریرا آدَرَ کن چَی آخیر قودَّوسیَته.


پس چِه بِواجَم؟ مَگَم شَریعَت گِناخَه؟ هیچ موقِه! اِم حالیکا اَگَم شَریعَت نِبَه، سَر آنِگِنیمون کن گِناخ چِچیَه. اِمی خونِه کن اَگَم شَریعَت واتَش نِبَه «طمَع مَکَ» نَشایمونَه سَر آگِنِه کن طمَع کَردِ چِه چییَه.


پس گِردِ اِم چییون نَ کا چِه بَشامون واتِه؟ اَگَم خدا اَمَنَه دَرِ، کیَه کن بِشا چَمَه زِرَبَرا ببو؟


پس چه بِواجَم؟ غَیرِ یَهودیونی کن صالح بِه دوملَه نِبینَه، اَی بِه دَست وَردِشون، یعنی اَ صالح بِه ایی کن ایمانداشته کا بَدَست آ؛


اَگَم چمن جنگِستِه شهر اَفِسُسی آدَمونَّه کن اَشیا شیوار بین، چه بَرَ ایی اَیکا بردَمه؟ اینسانی چَمیکا کام گَف ژِ، اَگَم مردَاِن زندَ آنینَّب، «بِرَ بَرَمو و بِنجَم اِمی خونه کن سَف سَه بَمَردیمون.»


مَگَم اِم چییون اینسانیَه فکرونَّه باتیم؟ مَگَم شریعت نی اِنتَرَ نییَوات؟


بَسکَم هر کاری بَکَمون وآمونَم کن خدا وَزییَریمون، موصیبتَونکا، سختییِن و غَرّونکا تاو وَردِ نَه،


چون دیسَه اِم قورصه ایی کن خِدارا بَه چه خَشی ایی شمَکا بوجود وردشَه: اَلبَت هِم خَشیی اَ کن آمونِه شمَه تقصیر کار نیرون، چِه قیضیکا، چِه تَرسیکا، چِه دلتنگیکا، چِه غَیرَتیکا ، چِه موجازاتیکا. هر طَرَفیکا ثابیتِرون کردَ کن اَ قَضیَکا بی تقسیر بیرون.


چون اَگَم اَ چیی ایی کن اِشتَن ویراونییَمَه هَنی سِی آکَرِم، آمونِم کن خطاکاریمه.


بِرااِن، بَرزَ روزانَه زِندَگیکا میثالی بوعَم. هیچ کَس نیَشا اینسانیَه عهدی کن رَسمی کَردَش ببو، باطل بکَرِ یا چیی ایی بَی ایضاف آکَرِ.


و اَیِن، خدا پاسَری، موسی سِرودی و اَ وَرَ سِرودی اَخونینَه و اَواجینَه: «اِشتِه کارِن بَرک یال و عَجیبینه، اَی خداوند، موطلقَه قادِرَ خدا، چَنَه اِشتِه راهِن عادیلانَه و حَقّینه، اَی گردِ میلَّتون پادیشا.


اَی آستامون چَیرا خَشی بکَه، اَی موقدسَه آدَمِن و رسولِن و پَیغمبَرِن، چَیرا خَشی بکرَ، اِمی خونه کن خدا شمَه قیصاصی اَیکا گتَشَه.»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan