6 خدا «هَر کَمی، چَی اِشتَن کردَ کارون اَندازَ جَزا آرَدا.»
6 خِدا «هَر کسی طبق چَیی اِشتَن کارون جَزا بَدای.»
«اِمی خونه کن اِینسانی زوعَه اِشتَن آستامونیَه دَدَ جَلالیکا واِشتن فرشتَه اونَّه بومَیَه و اَ زَمانیکا هَر کَسی چَی کَردَ کارون شیوار عَوض دَرِ.
اِشتِه ایمان داشته، اِم موضوعون خونِه، اِشتِه و خدا وَصَطیکا غَم بَه. خَشی اَ کَسی حالیرا کن اَ چیی ایرا کن بَی چاک بَموستی، بَشتن دیوون نیَکَرد.
اَکَن بَکَشتی و اَکَن آویاری بَکَی، هَر دِ ایلَه اینَه و هَر کِرَم اِشتَن زَمَت کَشته اَندازَ، مِژد ویرَگَت.
پس هیچ چیی خونه، چَی وقتی بَه نَه قیضاوت مَکَرَ، تا اِمکن خداوند با. اَ خداوندی کن اَچیی ایی کن ایسَه ظلَماتیکا جیخِتَه یَه، رِشونیکا اَیر آرَکَرد و دِلی نیَّتون دیار آرَکَرد. اَموقه هر کَمی اِشتَن تَرییفی، خِداکا ویرَگَت.
پس تعجوبی نِدارِ کن چَی پاسَرییِن نی بَشتن صالِحَه آدَمون پاسَری شیوار نمود بَدَن. اَیِن آخیر بَسَر اَ موجازاتی کن چَوون حقَّه وینَّگَت.
اِمی خونه کن اَمه گِرد پی مَسیح دیوون کَردِ تختی نَه کا حاضیر آبَم، تا هَر کَم اِشتَن چاکَه کارون یا بَدَ کارونی کن اِشتَن تَنیکا زندَگی اَکَریَه اَنجوم دوعَشه، سزا بوینِه.
اسکندَر مسگَر، بمِنه بَرکه وِرَ بدی کردشَه. خداوند چَی کارون جَزا آرَدا.
و چَی خِردَنون نیفلَه آمَکرد. اموقه کلیسا اِن گرد بموستینه کن اَز فکرون ودِلون بگَردِستیم و هرکِرَم شمَکا چَی کردَ کارون طبق، عوَض آمَدا.
مردَ اون، چِه یال و چِه گِچ، ویندِمَه کن اَ تختی نَکا پا مَندبین. و دفتَرِن آج آبین. چَی به دومله ایلَه دییَرَ دفتَری نی آج آبَه کن زندَگی دفتَر بَه. مَردَاِن اَ چیینی کن دفتَرونکا نوشته بَه، اِشتَن کردَ کارون طبق دیوون آبین.
«بوین، اَزخَیلی زوو بومَمَه و اَ پاداشی کن پی بدَرِم بَشتنه بوعردیم تا هرکَمی چَی کردَ کارون طبق بَی عَوَض آدَرِم.