Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنا موکاشیفَه 7:2 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

2 اَموقه ایلَه فرشتَه ویندِمَه کن آختاو پِرمِه جگا طرَفیکا آستامونیرا کفا شَه و زندَ خدا موهر بَیکا بَه. و تَتَّه لَسَّنه اَ چار گلَه فرشتَه کن خِشکی و دَیرا ویراونستِه خَنَری اَیِنشون دوعَه بَه، سَس آداشَه

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

2 دومله ایلَه دییَر ملائیکه ای ویندِمَه اَ جِگایی نَه که آفتاو کفا بومَی، شَه آسمون کفا را و خِدای زِنده مُهر اَیی نَه بَه. و بِلندَه خِلِع نَه اَ چار گِله ملائیکه که اَوون قدرت آدوعَه بَه تا زمین و دریا ضَرر بِژَنِن، دَخوندِشَه و

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنا موکاشیفَه 7:2
29 Iomraidhean Croise  

شَمعون پِطروس جواب داشه: «تِه وَعدَ آدوعَه مسیح ایشَه، زِندَ خدا زوعَه!»


ولی عیسی هَنی گَف نِژِشَه. یالَه کاهن بَی واتِش: «اِشتِه زِندَ خدا سَر قَسم دَرم کن اَگَم ته وَعدَ آدوعَه مَسیح، خدا زوعَه هِستیشَه اَمه بِواجی.»


هَردَ چی ایی را کن هیچ آرَب کار مَکَرَ، بَلکَم هَردَ چی ایی خونه کار بکَرَ کن تا زَیرونَه زندَگی بَمَندیه، هَردَچی ایی کن اینسانی زوعَه بَه شمَه آرَدا. اِمی خونه کن خدا، هَه آستامونیه دَدَ، اینسانی زوعَه سَر مهر تَایید ژِشَه.»


واِشتَن مُهری چَمه سَر ژَشه و اِشتَن روح، هنته بَیانه شیوار چَمَه دلونکاش آنوعَیَه.


و شمه نی چَی دلَکا، وقتی کن حَییقتی کَلامی، کن هَه شمَه اِنجیل نیجاتَه درَستِرون و بَی ایمانِرون وردَ، ؛ خدا موقدسَه روح نَه کن وعَدَشون دوعَه یَه مُهر بیرون،


خدا موقدسَه روح کن اَینَه رخِستِه روجیرا مُهر بَه ایرون، برضَخ آنِکرَ.


اِمی خونه کن اَیِن اِشتَن شمه چاکَه ایستقبال کن اَمَکا کردِرون گَف بژَن، و اِمکن چنترَ بوتون آهَشتِرون، خدا طرف آگَردِستِرون تا حَییقیو و زندَ خدا خیدمت بکرَ


اِم حالیکا، سختَه هیمی کن خدا نوعَشه، آمبسته و اِم گفینه موهر بیَه کن: «خداوند اِشتَن آدَمون آرَزنِست،» و «هر کَم خداوندی نومی ایقرار بکرِ، پی نادِرستیکا رَت آبو.»


ولی شمَه صهیونی کورا، و زندَ خدا شهریرا، یعنی آستامونیَه اورشَلیمی دلَرا آمَه ایرون. شمَه هَزاران هَزار فرشتَه کن خَشی بکَنه دِلَه آمَه ایرون،


خَشی اَ کَسی حالیرا کن اِم پیشگویی کلَامی بَخندی و خَشی اَیِنی حالیرا کن اَی دَنَّرست و هر چیی ایی کن چَی دلَکا نوشتَه آبَیه، اَنجوم درِن؛ اِمی خونه کن اَ وقت نِزِکَه.


چَی بَه دوملَه ویندِمه، دییَرَ قودورَ فرشتَه ایی آستامونیکا کایبَه ویرمِه. اَ فرشتَه ایله خِری دِلَکا پِپِشکیستَه بَه و چَی سَریکا ایله بابا کَمون بَه. چَی صَفَت آختاوی اَمونیَه و چَی لِنگِن هِنتَه آتشَه سِتونی شیوار بین.


و هَنگومی کن اَ هَف گلَه گِرّ گَف آرمین، اَپیم بَه بِنوِسم؛ ولی سَسی آستامونیکا درَستِمه کن واتش: «اَ چیی ایی کن اَ هَف گلَه گِرّ باتین، موهر و موم بکه و مَنوِس.»


شَشومین فرشتَه اِشتَن قدرَش یالَه ربار، فوراتی سَردِرِ ویکردِش و چَی آو خِشک آبَه تا مشرقی ولَتی پادیشا اونرا کن کایبین آمِه، راه آج آبو.


و قودورَ فرشتَه ایی ویندمَه کن تَتَّه لَسَّنه ایلام اَکَریَه: «کییَه کن موهرون چاکنستِه و طوماری آکَردِ لَیاقتی بدارِ؟»


و دییَرَ فرشتَه ایی آمَه کن طِلِه اینَه مَنقالی اِشتَنَه داری، و قِربونه جِگا وریکا پا بِند آبَه. اَشون وِرَ بوخور دوعَه تا اَوون گردِ موقدسَه آدَمون دِوانَه، طِلِه اینَه قِربونه جِگا سَریکا، تختی نَکا تقدیم بکرِ.


کن اَ شَشومین فرشتَه ایی کن زِرنا داری، بَش واتَه: «اَ چار فرشتَه کن یالَه رِبار، فوراتی وَریکا اَسیرین، آزاد اَکَن.»


و اَیِنشون واتَه به، نِه زَمینی واشونَّ، و هیچ کَوَ گیاهی و داری صدمَه نِژنن، بَسکَم تاکَه آدَمِنی کن خدا موهر چَوون پوشنو کا نییَه صَدمَه بژنن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan