Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنا موکاشیفَه 4:8 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

8 هر کِرَم اَ چار گِله زند مخلوق شَش گلَه پَر دارین و چَوون دوور و حتی چَوون دلَکا چَمینَه پتلمَه بَه و شوانَه روج و یَژَن اَواجینه: «قدّوس، قدّوس، قدّوسَه خداوند، موطلَقه قادِرَ خدا، اَ کن بَه و هِستَه و بومیَه.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

8 و اَ چار گِله مخلوق زِنده، هَر کَمیله، شیش گِله بال هِستِشونَه و چوون دیلَه کا و دُور تا دُور، چِمی کا پُورَه، و شَو اَندَه روز یِکسَره بَواتین: «قدّوس، قدّوس، قدّوسَه خِداوندْ خِدای قادر مطلق، اَ که بَه و اِستَه و بومَی.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنا موکاشیفَه 4:8
42 Iomraidhean Croise  

پس حَواسِرون ببو و یاد آرَفَنَه کن اَز سِه سال تَمام، شَو و روج، ایی لَحظَه نی اَسِرگینَه بَشِمَه هُشدار دوعِه کا دست پِگتَم نی.


« واز شِمَرا دَدَ بَبیمَه و شِمَه مِرا زوعَه اِن و کِله اِن بَبیرونَه، خِداوندِ قادر مطلق اِمی باتی.»


چون شمَه اَی برا اِن شمَه، حَییقتا چَمَه زَمت و عذابی یادیکا هِستِرون، کن شَو و روج کار اَکَریمونه تا اَموقه کن خدا اِنجیلی شمَرا موعیظَه بکَمون، کَسیرا سربار نِبَم.


قَشَنگینَه اِشتِه هَواسی بَشتَنکا و اَ آموجیکا کن کایشَه دوعِه ببو. اَوونکا آمبَست بومون، اِمی خاطِر کن اِم کارینَه هِم بَشتن و هِم اَیِنی کن اِشتِه گَفی دَنَّرَست، نیجات آشَدا.


خدا کلامی اییلام بکه و وقتو بی وقت آمادَ بب و ورَ صبرینَه و کامیلَه آموجینَه، ایصلاح و تَشَر و تشویق بکری.


عیسی مسیح، اییزِر و اومروج و تا ابد، هیَه.


یوحنا طَرفیکا، هَف گلَه کلیسارا کن ولَتِه آسیا کا هِستین: فیض و صلح و سلامتی اَ کَسی طرَفیکا کن، هِستَه و بَه و بومَیَه، شِمَرا ببو، و هف گلَه روح طَرَفیکا کن چَی پادیشاهی تختی ناریکاینَه،


خداوند خدا باتی: «”الف“ و ”ی“ اَزیمَه؛ اَزیمَه اَ مطلَقه قادِر کن هِستَه و بَه و بومَیَه،


واتشون: «اَی خداوند، مطلقه قادرَ خدا، بَتِه شِکر بَکمون، اَی تِه کن هِست بیشَه و هِستیش. اِمی خونه کن تِه اِشتِه یالَه زبقی، بالیکا گتَرَ و سلطَنتی شِروو کردَرَ.


و چَوون عذابی دو تا اَبد تا ابد کفارا بَشییَه. اَیِنیرا کن اَ اَشیا و اَ موجسمَه بَپَرستین و اَیِنیرا کن چَی نومی نشونَه قبول بَکن، نِه شَویکا و نِه روجیکا نه آلاوین.»


و تازَ سِرودی اَ تختی ناریکا و اَ چار گلَه زندَ مخلوق و اَ پیرون حِضوریکا خَندِشون. و هیچ کَس غَیراَز اَ صدو چِلو چار هَزا نفر کن اَیِنشون زَمینی آدَمونکا خِرییَشون بَه، نَشایَه اَ سِرودی آموج گَتِه.


و اَیِن، خدا پاسَری، موسی سِرودی و اَ وَرَ سِرودی اَخونینَه و اَواجینَه: «اِشتِه کارِن بَرک یال و عَجیبینه، اَی خداوند، موطلقَه قادِرَ خدا، چَنَه اِشتِه راهِن عادیلانَه و حَقّینه، اَی گردِ میلَّتون پادیشا.


و ایلَه اَ چار گلَه زندَ مخلوقیکا، هف گلَه طلِه اینَه قَدرَش، کن خدا غَضَّبیکا کوکورو بَه اَ هف گلَه فرشتَش دوعَه، خدایی کن تا ابد و تا ابد زندَیه.


چون اِمِن پَریانون روحینَه کن نشونَه اِن و موعجیزَاِنی اَیر آنَّکرد و دِنیا گردِ پادیشاهون وَر بَشین تا موطلقَه قادِرَ خدا یالَه روجی جنگِستِرا، یَندِ وَر گِرد آکَن.


و درَستِمَه کن قربونه جگا باتیَه: «ها، اَی خداوند، موطلقَه قادِرَ خدا، اِشتِه دیوون کردِ حَقَّه و عادیلانه یَه.»


و تیرینجَه شمشیری چَی گَویکا بِرِن آی، تا بَینه میلّتون بژنه. «آسونَه چَلیکینَه چَوون سَر حِکومت بَکَیه.» اَ، موطلقَه قادِرَ خدا قَضَّب و غرَصی اَنگِری، شراوَ حووضیکا پا پِکو بَکی.


واَ بیستو چار گلَه پیر و اَ چار گلَه زندَ مخلوق صَفتینه برگِنِستین و خدا کن تختی سَر نِشت بَه، پرستِش کردِشونه و لَسَّه آداشون: «آمین. هَلِلویا!»


شهری دلَکا معبَدی نِویندِمَه، اِمی خونه کن موطلقَه قادِرَ خدا خداوند و وَرَ، چَی معبَد هِستینَه.


«فیلادِلفیَه کلیسا فرشتَرا بِنوِس: «اَ کن حَقَّه و اَ کن قودّوسَه، اَ کن داوودی کلیدی بَداشتی، اَ کن آج آرَکَرد و دِ هیچ کَم نییَشا دبَستِه، و اَ کن درَبَست و هیچ کَم نییَشا آج آکَرِ، اِنتَرَ باتی:


تختی دووریکا، بیستو چار گلَه دییَرَ تخت بَه کن چَوون سَردِرِ بیستو چار گلَه پیر نشت بین. اَیِن ایسبیَه شِندِرشون دَکردَ بَه و طِلِه اینه تاجی کَلَکا دارین.


و تختی نَکا، چیی ایی به کن هنته شیشَه اینَه دَیرا اَمونیَه، بلوری شیوار. اَ مینَکا، تختی چار گوشه و دووریکا، چار گلَه زندَ مَخلوق بینَه کن چَوون تن هر طَرَفیکا، چَوون نار و پِشت چَمینَه پتلمَه بَه.


هر موقه کن اَ زندَ مخلوقِن، اَ تختی سَر اَنِشیرا، اَکَن تا ابد و تا ابد زندَیَه، شکوه و جلال و حورمت و شکر تقدیم اَکَرین،


و تختی وسطیکا و اَ چار گلَه زندَ مخلوق و اَ پیرون دلَکا، ایلَه وَرَ ویندِمه کن هنته ایله قربونی شیوار بَه و هف گلَه شاخ و هف گلَه چَم داری کن خدا هف گلَه روح بینه، کن زَمینی گردِ جگا اونرا رونَه آبین.


هَنگومی کن وَرَ، اَ هف گلَه موهری اولین موهرِش آکردَ، اَز اِشتَن ویندِمَه و درَستِم کن ایلَه اَ چار گلَه مخلوق هنته گِرّی سَسی شیوار سَس آداشَه و واتِش: «بِه»


و اَ چار گلَه زندَ مخلوقی دلَکا سَسی هنته گِرّی سَسی شوار درَستِم کن اَواجیَه: «ایی پَیمونَه گندِم، ایی دینار، و سِه پَیمونه ژَ، ایی دینار. ولی روعَن و شراوی ضرر مژَن!»


و فرشتَه اِن گِرد، تختی دوور و پیرون و چار گلَه زندَ مَخلوقی دوور پا مَند بین؛ و گرد تختی ناریکا اِشتَن صَفَتی زَمینی سَر آناشون و خِداشون پرستش کردَ،


اِمی خاطِرَ کن: «اِمِن خدا تختی ناریکاینَه و شَوانَه روج چَی مَعبدیکا بَی خیدمت بَکَن؛ و اَ تختی سَر اَنِش، اِشتَن حِضورینه اَوون سرپنا آرَدا.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan