Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یوحنا موکاشیفَه 4:10 - کتاب مقدس به زبان تالشي - گویش مرکزی

10 اَ بیستو چار گله پیر اَ تختی سَر اَنِشی ناریکا خاکی سَر اَگِنینن و اَ کن تا ابد تا ابد زندَیه پرستش اَکَرین و اِشتَن تاجی چَی تختی نَکا اَنَرین و اَواجین:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان تالشی شمالی

10 اَ بیست و چار گِله پیر اَ تخت‌نشینی ناری کا بلَکِن و اَئی که تا اَبَد و تا اَبَد زِندَه یَه پرستش بَکَردین و اِشتَن تاجی چَیی تختی ناری کا فِرآدَن و بَواتین:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یوحنا موکاشیفَه 4:10
28 Iomraidhean Croise  

وقتی اَیِن کهَ دِله دَرمین و خِردَنی و چَی نَنَه مریمی ویندشون، زَمینی سَردِرِ برگنستین و بَی پرستِش کَردَشون. چَی بَه دوملَه اِشتَن صِندوخَه اون آج آکَردشون وخَلا اِنی کن طِله و کندُر و عَرینَه روعَن به، بَی تقدیم کَردشون.


اَیِن عیساشون پرستش کَردَ و یاله خَشیینه اورشلیمرا ویگردِستین.


ولی اِمی کن ایسَه هِستیم خدا فِیضی خونه اَ، و چَی فیض مِرا بی بَرَ نِبَه. بر عَسک، اَز گِردِ اَوونکا چَتین تَر کارِم کردَ، ولی نِه اِشتَن، بَسکم خدا فیضی خونه، کن بَمِنه دَرِ.


و اَیرا کن تا ابد تا ابد زندَیَه و آستامون و گِردِ چیی اِنی کن چَی دلَکارَ و زمین و هر چیی ایی کن چَی سَریکارَ و دَیرا و هر چیی ایی کن چَی دلَکارَ، خَلقِش کردَیه، چَیرا قَسمِش هَردَ واتِش: «دِ بیمیکا ویشتَر عَری دَنییَگِنِست.


و اَ بیستو چار گلَه پیر کن خداوندی حِضوریکا تختی سَر اَنِشین، اِشتَن صَفتی خاکی سَردِرِ آناشونَه و خداشون پرستِش کردَ،


اَی خداوند، کییَه کن بَتِکا متَرسِه، و اِشتِه نومی شکوه و جلال آنِدَرِ؟ اِمی خونه کن تِه، تاکَه تِه قدّوسیشَه. میلَّتن گِرد بومَنه و اِشتِه حِضوریکا بَتِه پرستش بَکَن اِمی خونه کن اِشتِه عادیلانَه کارِن دیار آبَه اینَه.»


و ایلَه اَ چار گلَه زندَ مخلوقیکا، هف گلَه طلِه اینَه قَدرَش، کن خدا غَضَّبیکا کوکورو بَه اَ هف گلَه فرشتَش دوعَه، خدایی کن تا ابد و تا ابد زندَیه.


واَ بیستو چار گلَه پیر و اَ چار گلَه زندَ مخلوق صَفتینه برگِنِستین و خدا کن تختی سَر نِشت بَه، پرستِش کردِشونه و لَسَّه آداشون: «آمین. هَلِلویا!»


جَخت خدا روح بَمِنش پتلمه آکردَ و آستامونیکا ایلَه تخت ویندمَه کن ایی نفر چَی سَریکا نشت بَه.


تختی دووریکا، بیستو چار گلَه دییَرَ تخت بَه کن چَوون سَردِرِ بیستو چار گلَه پیر نشت بین. اَیِن ایسبیَه شِندِرشون دَکردَ بَه و طِلِه اینه تاجی کَلَکا دارین.


هر موقه کن اَ زندَ مخلوقِن، اَ تختی سَر اَنِشیرا، اَکَن تا ابد و تا ابد زندَیَه، شکوه و جلال و حورمت و شکر تقدیم اَکَرین،


و اَ، چارزندَ مخلوق واتِشون: «آمین»، و اَ پیرِن صفَتینه زَمینی سَردِرِ ویگنِستین و بَی پرستش کردِشون.


طوماری ویگَتِه بَه دوملَه، اَ چار گلَه زندَ مخلوق و بیستو چار گلَه پیر، اَ وَرَ پا بنیکا، خاکی سَر بَرگنستین. اَیِن هر کِرَم اِشتَن بالیکا ایلَه سازچنگ و طلِه اینَه گولَه اِنی دارین، کن بوخوریکا کن هه موقدسَه آدَمون دِوا بَه، پَتلمَه به.


و فرشتَه اِن گِرد، تختی دوور و پیرون و چار گلَه زندَ مَخلوقی دوور پا مَند بین؛ و گرد تختی ناریکا اِشتَن صَفَتی زَمینی سَر آناشون و خِداشون پرستش کردَ،


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan