13 از ’الف‘ و ’ی‘، اوّل و آخر، شروع و پایان هِستیمَه.»
13 از ’الف‘ و ’ی‘، اوّل و آخِر، شروع و پایان اِستیمَه.»
اَگَم خدا جلال، اَیکا دیار آبَه، خدا نی چَی جَلالی اِشتَن دیار آرَکَرد و زو اَی جلال آرَدا.
کن اَواجیَه: «اَ چیی ایی کن کاش ویندِ ایلَه کیتاویکا بنوِس و هف گلَه کلیسا اِنِه اِفِسُس، اِسمیرنا، پِرگاموم، تیاتیرا، ساردِس، فیلادِلفیِه و لائودیکیَه را بَینِنن.»
هنته کن بَی ویندِم ایلَه مَردَ شیوار چَی پا بِن ویگِنستیم. ولی اَ اِشتَن راسته بالی چمن سَریکا ناشَه و واتش: «مترس، اَز اول و آخِریمه؛
خداوند خدا باتی: «”الف“ و ”ی“ اَزیمَه؛ اَزیمَه اَ مطلَقه قادِر کن هِستَه و بَه و بومَیَه،
«اِسمیرنا کلیسا فرشتَرا بِنوِس: «اَ کن اوّلَه و اَ کن آخیرَ، اَ کن مَردَ و زندَ آبَه، انترَ باتی:
و هَنی بَمِنِش واتَه: « اَنجوم بَه! از ’الف‘ و ’ی‘ و اوّل و آخِریمَه. هَر کَمی کن تِشیش ببو، اَز زندَگی آوَ خونیکا، بی اِمکن چیی ایی بدَرِ، بَی آمَدا.
«لائودیکیَه کلیسا فرشتَرا بِنوِس: «اَ کن آمین هِستَه، اَ اَمینو و حییقیَه شاهید، اَ کن خدا خیلقتی سرچشمَه یه، انترَ باتی: